Jezus’ sterven in ons
Paulus schrijft dat wij altijd het sterven van de Heere Jezus meedragen in het lichaam, opdat ook het leven van Jezus in ons lichaam openbaar wordt. Ds. G.H. Kruijmer gaat in op de vraag wat dit betekent.
Paulus schrijft in 2 Korinthe 4 over zijn apostolische bediening. ‘Want wij prediken niet onszelf, maar Christus Jezus.’ Daartoe is hij geroepen, om het evangelie te verkondigen. Het geeft terug ons wat we zijn kwijtgeraakt, namelijk kennis van de heerlijkheid van God. Het evangelie vergelijkt Paulus met een kostbare schat. Een schat die wordt bewaard in kruiken van aardewerk. Groter kan de tegenstelling niet zijn. Wat wij waardevol vinden, leggen we in een kluis. Het evangelie van God wordt echter bewaard in een breekbare kruik, opdat de alles overtreffende kracht van God zou zijn en niet uit ons (vs 7).
Wat Paulus onder woorden brengen kunnen we noemen: de kruisgestalte van de apostolische bediening. Hij ondervindt tegenwerking bij zijn werk. Paulus is in twijfel, maar niet vertwijfeld. Hij wordt vervolgd, maar niet verlaten. Hij is neergeworpen, maar niet te gronde gericht. Het is waar dat de vervolgde kerk veel concreter dan wij te maken heeft met verdrukking. Anderzijds weet ieder die Jezus volgt ook van geestelijke strijd waarmee wij te maken hebben.
De apostel schrijft dat hij het sterven van de Heere Jezus altijd in het lichaam meedraagt. Het gaat daarin over zijn lichamelijke bestaan, over zijn sterfelijk vlees (vs 11). Hij doet daar niet puur negatief over, maar noemt het in een ander gedeelte wel: ‘het lichaam van deze dood’. Paulus ziet zijn lichamelijke leven als een bestaan dat constant onder druk van buiten staat (vs 16). Er is een buitenkant aan zijn bestaan. Dat is dat hij lichamelijk en geestelijk gebukt gaat onder veel lijden. Er is ook een binnenkant en dat is zijn bestaan onder de dagelijkse invloed van Gods Geest.
Zo spreekt Paulus over de uiterlijke en innerlijke mens. Het gaat om de harde realiteit van het leven als volgeling en apostel van Christus (ds. C. den Boer). Het is een doodsstrijd, waarin een mens wonden oploopt en slagen moet opvangen. De repercussie van het kruislijden van Christus. Het doet denken aan een woord van Pascal: ‘Jezus zal in doodstrijd blijven tot aan het eind der wereld.’