Kleur bekennen
Volharding, op welke manier is dat van belang in kerk en maatschappij? Graag wil ik de lezer meenemen in de praktijk van het openbaar bestuur, waarbij ik het ambt vervul van wethouder van de gemeente Zaltbommel.
Het begrip ‘volharding’ is zeker ook in deze functie van toepassing.
In de Bijbel komen we in diverse situaties het begrip ‘volharding’ tegen. Denk bijvoorbeeld aan de tocht van de Israëlieten in de woestijn of de aanwezigheid van Obadja aan het hof van Achab.
Daarbij is het belangrijk om te beseffen dat Gods voorzienigheid altijd het leven van een christen mag omvatten. Dit is overigens wel een teer punt, omdat wij niet altijd precies kunnen bevatten wat de wil van God met ons leven is en vaak pas achteraf de gebeurtenissen kunnen duiden. Een intensief gebedsleven is daarom van het allergrootste belang.
We mogen dan rust vinden vanuit het geloofsvertrouwen in God, een rust die zo de basis vormt voor het dagelijkse functioneren in de maatschappij.
Door God geschapen
Allereerst is het belangrijk om te beseffen dat ‘volharding’ gezien moet worden als een vrucht van het geloof. Het is essentieel om dit scherp te houden, omdat dit ons dicht bij het grote liefdegebod houdt.
God liefhebben en de naaste als onszelf is de opdracht die ook een wethouder meekrijgt bij het uitvoeren van zijn dagelijkse werk. Voor mij wordt daarom anno 2021 het begrip ‘volharding’ hoofdzakelijk ingekleurd door de vraag: hoe kan ik vanuit een levend geloof maximaal de wil van God inhoud geven in mijn werk als wethouder, waarbij ik de inwoners van Zaltbommel altijd blijf zien als door God geschapen mensen, of ze nu christen zijn of niet?
Blijdschap
Als we in de Bijbel lezen over het begrip ‘volharding’, dan wordt dat vaak in verband gebracht met concrete bedreigingen of andere opgelegde beperkingen.
Dit zijn zaken die in ons land niet aan de orde zijn.
Waar christenen vandaag de dag wel volop mee te maken krijgen, is de kritiek op het naleven en uitdragen van bijbelse normen. Zolang dit maar in de privésfeer gebeurt, valt het allemaal nog wel mee, maar het wordt steeds moeilijker om in het openbaar uit te komen voor een leven volgens bijbelse principes. Juist op dit vlak kan het voor christenpolitici spannend worden, omdat je echt kleur moet bekennen. Het is dan belangrijk dat je helder in je standpunten bent. Zuiver handelen wordt altijd gewaardeerd en mijn ervaring is dat vaak niet de standpunten het probleem zijn, maar de manier waarop deze worden uitgedragen.
In 1 Petrus 4:12-19 staan behartigenswaardige woorden als het gaat om onze positie als christenen in een seculiere maatschappij. In de eindtijd waarin wij leven, moeten we niet opkijken van lijden of verdrukking. Het is daarbij belangrijk om altijd te blijven handelen vanuit de blijdschap die wij mogen ervaren van de gemeenschap die wij hebben aan het lijden van Christus. Een blijdschap die zeker ook door anderen mag worden gezien!
Eenzaam
Bij dit alles is het ambt van wethouder soms best een eenzaam gebeuren; veel zaken kun je niet met anderen delen vanuit de plicht tot geheimhouding. Het is daarom altijd belangrijk om te werken vanuit de eerder beschreven ‘rust in God’, waarbij bijbellezen en gebed de navelstreng vormen voor het noodzakelijk contact met onze Zender. Ook is het waardevol als je eigen predikant en gemeenteleden belangstelling tonen voor het werk dat je mag doen als wethouder.
Persoonlijk vind ik het bemoedigend dat er in het midden van de gemeente voor je wordt gebeden, omdat je immers onderdeel uitmaakt van een overheid die wij beschouwen als de ‘dienares Gods’.
Voorbede
Het begrip ‘volharding’ laat zich in elk tijdsgewricht anders inkleuren. Uiteindelijk gaat het er altijd om dat wij ons blijven inspannen om te doen wat God van ons vraagt. Het is goed dat in De Waarheidsvriend de ruimte is gegeven om te schrijven vanuit het perspectief van het openbaar bestuur. Graag wil ik aan de lezer vragen om voorbede voor de overheid en met name voor degenen die vanuit bijbelse principes een ambt bekleden binnen diezelfde overheid.