column

Lachen verbindt

Pas blikte ik terug met de jongeren van catechisatie op het afgelopen seizoen. Ik vroeg hen op te schrijven wat ze geleerd hadden en hoe ze terugkeken.

Een enkeling kon iets bedenken wat hij of zij geleerd had. Maar de meeste evaluaties bevatten zinnen als: ‘de sfeer was goed’, ‘het saamhorigheidsgevoel is verbeterd’, ‘we hebben plezier gehad’ en ‘wij hebben gelachen met elkaar’. Even denk je dan: heb ik het wel goed gedaan? 

Maar toen dacht ik aan een kwalitatief onderzoek dat een aantal jaar geleden gedaan is onder jongeren uit verschillende religieuze tradities in Amerika. De onderzoekers wilden graag te weten komen waar jongeren zich aan verbinden binnen hun geloof. Ze noemen dit de <i>anchors of commitment<p>, oftewel de ‘ankers van verbondenheid’. Als conclusie noemen ze dat jongeren zich vooral verbinden aan religieuze tradities en rituelen, aan God, aan een denominatie, aan leden van de geloofsgemeenschap, ouders, de Heilige Schrift en religieuze leiders. Jongeren bouwen hun religieuze identiteit met verschillende bouwstenen. Tot zover niet zoveel verrassends.

Het wordt boeiend wanneer de onderzoekers ontdekken dat alle ankers van verbondenheid iets relationeels in zich hebben. De bouwstenen van de religieuze identiteit van de jongeren worden bij elkaar gehouden door stevig cement: relatie. Bijvoorbeeld: een Joods meisje vertelt dat de Joodse feesten belangrijk zijn voor haar. Bij doorvragen blijkt dat het haar met name gaat om het relationele aspect van de feesten: het sámen feestvieren, het bij elkaar komen, de gezelligheid, het contact met familie en vrienden op de feesten. Bij alle ankers blijkt de relatie uiteindelijk een belangrijke rol te spelen. 

De onderzoekers eindigen het artikel met de oproep aan opvoeders en religieuze leiders. Wil je dat jongeren zich verbinden met het geloof? Dan moet je zorgen dat jongeren zich aan deze ankers kúnnen verbinden. Biedt religieuze tradities en rituelen, leer hen verhalen uit de traditie, moedig een persoonlijke relatie met God aan. Maar investeer ook zeker in relaties: zorg ervoor dat jongeren met andere mensen uit de kerk een relatie op kunnen bouwen, versterk de ouder-kind relatie, maak contact mogelijk.

Toen de resultaten van dat onderzoek tot me doordrongen, was ik eigenlijk heel dankbaar voor alle reacties van de jongeren.

Elsbeth Visser-Vogel