Lauw en eenzaam
Bij het ouder worden kan het geloofsleven veranderen en verflauwen. Dit is niet altijd zo, maar wat mevrouw De Groot vertelt (zie kader), kan herkenbaar zijn. De vreugdevolle omgang met de Heere is soms weg.
Terwijl Psalm 92 zingt: ‘In de ouderdom zullen zij nog vruchten dragen, zij zullen fris en groen zijn’, kan het zijn dat we dit in ons eigen leven niet herkennen.
Oorzaken
Hoe komt het dat het geloof ingezonken raakt? Het kan te maken hebben met het afvlakken van emoties. Het kan ook te maken hebben met de moeiten van het leven, zoals het verlies van een geliefde, eenzaamheid of het gemis van iemand om van hart tot hart mee te spreken over de dingen van de Heere. Ook kan een oudere zich buitengesloten voelen, omdat hij of zij niet meer actief mee kan doen aan het verenigingswerk.
Natuurlijk speelt ook de afbraak van het lichaam mee en het terugkijken op het leven met alle moeiten en zonden. Wat kan het pijnlijk zijn om te ontdekken dat oude zonden of ondeugden niet verdwenen zijn. Iemand kan ook door alles wat er gebeurd is in het leven, teleurgesteld raken in de Heere en Zijn weg of zelfs verbitterd zijn. Of zou het een list van de duivel zijn om af te leiden van de tere omgang van de Heere?
Oefening
Maar zou het ook zo kunnen zijn dat momenten van ingezonkenheid waarschuwingen van de Heere zijn? Zou het soms nodig zijn dat Hij ons wakker schudt, omdat er bijvoorbeeld een slordige omgang met het Woord is gekomen? Of maken we zulke momenten mee dat alles verder weg is dan in het verleden, omdat we te veel teren op dat wat in het verleden gebeurde? Of is dat wat we meemaken, een oefening om nog meer te leven vanuit het geloof alleen?
Bij het ouder worden oefent de Heere soms het geloofsleven om te zien wat de échte verwachting is. Blijven we op Hem hopen als geliefden ons ontvallen of als onze gezondheid minder wordt of als we de contacten met anderen in de gemeente missen? En wat is ons houvast als het geloofsleven ingezonken raakt? Ook het missen van de nabijheid van de Heere kan een aansporing zijn om Hem des te meer te zoeken.
Woord en gebed
Waar wil de Heere ons hebben, als Hij ons geloofsleven oefent? In Psalm 77 schijnt het alsof de Heere de dichter vergeten is. Op dat moment denkt de dichter aan de daden van de Heere. In Psalm 56 vloeien de tranen van de dichter, maar prijst hij de Heere in het Woord. Het Woord van de Heere is het enige antwoord in momenten van geestelijke verlatenheid of verflauwing van het geloof. Daarom oefent de Heere ook ouderen om alleen op Hem en Zijn belofte te hopen. Ook als we de Heere al vele jaren kennen, is dat geen garantie dat we altijd ervaren en merken dat Hij er is. Ook als we Hem al heel lang kennen, moeten we toch steeds terug naar dat wat Hij zegt.
Het is wél belangrijk dat we het Woord van God met verwachting lezen en geloven dat Hij op dat moment tot ons spreekt. Ook is het van groot belang dat we de beloften die Hij in de Bijbel geeft, zien als persoonlijke beloften aan ons gedaan.
Laten we ook voortdurend terugkijken naar de rijke beloften in de doop. Misschien is het al lang geleden, maar toen heeft Hij Zijn Naam aan onze naam verbonden en beloofde de Heere ons alles van Christus te geven. Het is heel zegenrijk om het doopformulier door te lezen en dan te merken dat we ook in de Naam van de Heilige Geest gedoopt zijn. De Geest belooft ons alles wat Jezus heeft gedaan, te geven. Terwijl we het Woord lezen, mogen we met de beloften naar de Heere gaan. We mogen Hem aanroepen in het gebed en in dat bidden wijzen we op hetgeen de Heere heeft gezegd. Misschien hebben we het op dat moment nog niet door, maar dat is nu geloof. Terwijl ons geloof ingezonken is en we ons verlaten voelen, we in onzekerheid verkeren, pleiten we op dat wat Hij Zelf heeft gezegd. Dat is het niet zien, maar toch geloven, omdat Hij het zegt.
In Christus
Waarom oefent de Heere ons geloofsleven? De Heere leert ons nog meer te leven vanuit het Woord en Hij wil ons op deze manier opnieuw en steeds meer verbinden aan Christus. De Heere is altijd bezig om ons aan Zijn Zoon te verbinden. Want alleen in de geestelijke eenheid met Hem is er leven.
Dan kunnen we veel missen, aan de zijlijn staan, wellicht een minder gevoelig geloofsleven hebben, maar het Woord van de Heere wijst ons naar Christus. De Heere wil dat heel ons bestaan aan Hem verbonden is. Oók dat twijfelende, lauwe, eenzame bestaan is niet ergens ver bij Hem vandaan, maar we bevinden ons door het geloof ín Hem. Paulus zegt in Kolossenzen 3:3: ‘Uw leven is met Christus verborgen in God.’
Zó dichtbij laat de Heere ook een oudere bij Zich komen.
Dat is de reden dat de Heere oefent en snoeit en beproeft, zodat we naar de Heere Jezus getrokken worden en zodat Hij steeds meer in ons bestaan betekent. Dan is hetgeen Johannes de Doper in Johannes 3:30 over Jezus zegt wel passend: ‘Hij moet meer worden, maar ik minder.’
Toekomst
Het Woord dat we lezen, zal echter nog iets doen. Het verbindt ons aan Christus en geeft verlangen om Hem Die we niet zagen maar liefhebben, te ontmoeten (1 Petr.1:8). Het is zegenrijk als we in momenten van neerslachtigheid of somberheid of als alles weg lijkt, onze gedachten te richten op het Lam, dat is Jezus Christus, Die bij de Vader is. Op Hem Die wel dood geweest is, maar leeft en komt. Zou dat uitzien naar de levende Christus geen verdieping van vreugde geven?
Ingezonken geloofsleven
Mevrouw De Groot is tot op hoge leeftijd actief geweest in de gemeente. Ze was voorzitster van de vrouwenvereniging, deed bezoekwerk en ging elke zondag met vreugde naar de kerk. Al jong leerde ze de Heere kennen en leefde ze uit Zijn genade. Daarom zag ze steeds uit naar het moment dat het avondmaal werd bediend. Inmiddels is er veel veranderd: haar man is overleden, ze is verhuisd naar een appartement en ze komt na een ziekenhuisopname nauwelijks nog buiten de deur en luistert daarom thuis naar de kerkdiensten.
Iedereen kent mevrouw De Groot als een gelovige vrouw, als iemand die dicht bij de Heere leeft. Maar in de gesprekken klaagt ze dat haar geloofsleven zo ingezonken is. Ze mist de tere omgang met de Heere en denkt met weemoed terug aan de momenten dat de Heere zo dichtbij was in haar leven. Het is momenteel allemaal zover weg!
In de ouderdom zullen zij nog vruchten dragen, zij zullen fris en groen zijn.
Psalm 92:15
Hoewel u Hem niet gezien hebt, hebt u Hem toch lief. Hoewel u Hem nu niet ziet, maar gelooft, verheugt u zich met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde.
1 Petrus 1:8