Leren van de Filipijnse kerk
‘We hebben hier geen pioniers nodig. Pionieren kunnen we zelf wel! Maar stuur ons mensen die ons helpen om zélf zending te doen in ons eigen land.’ Aan het woord is pastor Chito Ramos uit de Filippijnen.
Hij geeft leiding aan de ABCCOP (Alliance of Bible Christian Communities of the Philippines), een organisatie van enkele honderden gemeenten. In zijn woorden klinkt de missionaire ‘drive’ door van deze gemeenten op de Filippijnen, een land dat vooral het nieuws haalt rondom natuurrampen of de ‘oorlog tegen drugs’.
In veel landen in Zuidoost-Azië zijn christenen altijd een minderheid geweest. De Filippijnen kennen echter een lange aanwezigheid van de Rooms-Katholieke Kerk. Sinds de vorige eeuw kwamen daar, door Amerikaans zendingswerk, ook evangelicale christenen bij. Uit dit werk is de ABCCOP ontstaan, waar pastor Chito nu leiding aan geeft.
Echt delen
In de ervaring van veel christenen is het christelijk geloof op de Filippijnen zo vermengd geraakt met traditie en traditionele godsdiensten dat woorden als ‘genade’ en ‘het volgen van Christus’ voor veel mensen compleet onbekend zijn. Het verlangen van de ABCCOP is om mensen op de Filippijnen (opnieuw) te laten weten wie Jezus werkelijk is. Pastors worden aangemoedigd om in hun omgeving het Evangelie te delen. En: mensen komen tot geloof, er ontstaan nieuwe gemeenten. Dit is zendingswerk in eigen land dus. Van deze vanzelfsprekendheid om te getuigen kan ik leren.
Als Gereformeerde Zendingsbond (GZB) dragen we hier een stukje aan bij. Zo is Iljo de Keijzer namens OMF (Overseas Missionary Fellowship) en GZB al jarenlang werkzaam op de Filippijnen. Zij geeft onder andere training aan predikanten en ouderlingen op het gebied van bijbeluitleg en preken. In de toekomst hopen we mensen uit te zenden die bijdragen aan jeugdwerk. ‘Zij, de jongeren, zijn de missionaries van de volgende generatie’, volgens pastor Chito. ‘We hebben het nodig dat zij toegerust worden om het Evangelie ook echt te delen.’
Ontvangen én zenden
Als GZB zijn we nog op andere manieren betrokken op de Filippijnen. Maar nu wil ik vooral de passie voor evangelisatie delen die Filipijnse christenen kenmerkt. Getuige zijn, dat is vanzelfsprekend. Goed nieuws houd je niet voor jezelf, toch? En dat getuigen gebeurt niet alleen in eigen land. Zo is er Pol Suyu, een jonge pastor die door zijn kerk op de Filippijnen is uitgezonden naar Thailand. Er is pastor Art, die samen met zijn vrouw in Terneuzen woont, en daar sinds kort een kleine gemeente leidt. Volgens Operation World, een overzichtsboek over de kerk wereldwijd, ontwikkelen de Filippijnen zich tot een belangrijk ‘zendend land’, van waaruit steeds meer christenen worden uitgezonden naar andere landen waar de kerk vaak veel kleiner is.
Overal vandaan
Dat geldt trouwens voor veel meer christenen wereldwijd. Zending is allang niet meer een beweging vanuit het Westen naar de rest van de wereld. Er zijn Afrikaanse christenen die zending doen in Europa. Aziatische christenen die in het Midden- Oosten werken en daar Gods liefde delen. Indiase christenen die in hun eigen – immense – land over culturele grenzen gaan.
Dat er ‘van overal’ mensen worden uitgezonden, betekent niet dat er geen gebieden meer zijn waar het Evangelie nog nooit heeft geklonken. Of dat er nergens meer ‘pioniers’ nodig zijn. Maar we staan als christenen in het Westen zeker niet alleen – of vooraan. God roept mensen overal vandaan. En Hij geeft ons aan elkaar om sámen te werken aan de opbouw van Zijn Koninkrijk. Mensen die gáán en mensen die hen hélpen te gaan. Daar willen we als GZB ook in de toekomst aan mee blijven doen.