Leven met hoop
Geprezen zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons overeenkomstig Zijn grote barmhartigheid, opnieuw geboren deed worden tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden. 1 Petrus 1:3
Hoop doet leven, zeggen wij wel eens. Hoop is belangrijk. Als er niets meer is om op te hopen, wordt het leven donker en uitzichtloos. Waar leef je dan nog voor? Maar ís er ook echt iets om te hopen?
Voor Petrus is dat geen vraag. Met heel veel stelligheid begint hij zijn brief aan de gelovigen in Klein- Azië juist met dit woord. Het nieuwe leven dat zij nu leven, nu zij de Heere Jezus hebben leren kennen, is een leven met hoop. Vroeger leefden ze zonder hoop of alleen met ijdele hoop, hoop die uit henzelf opkwam, maar die nergens op gegrond was. Je kon wel van alles hopen – zelfs op een leven na de dood, een beter leven misschien ook wel –, maar er was niemand die je dat ook echt kon garanderen. Je kon er wel op hopen, je wist het echter nooit zeker.
Geen dromen
Maar nu, nu de Heere Jezus in hun leven gekomen is, is dat zo anders. Nu is hopen geen dromen meer, dromen over iets wat misschien komen gaat. Nu betekent hopen zeker weten en daarom ook uitzien naar dat wat God beloofd heeft en geven zal. De hoop die het Evangelie met zich meebrengt, is geen misschientje, maar een vaste, zekere hoop. Daarom is ze ook een levende hoop, een hoop waaraan je je echt kunt optrekken en die je leven kleur geeft.
Petrus is daar heel stellig in. Hij vraagt niet aan de gelovigen in Klein-Azië of zij die hoop misschien kennen. Hij spreekt hen aan als mensen die mogen leven uit die hoop, want God heeft hen opnieuw geboren doen worden. Hij heeft hen van mensen zónder hoop tot mensen mét hoop gemaakt. De stelligheid waarmee Petrus dit schrijft, heeft alles te maken met de opstanding van de Heere Jezus uit de dood. Omdat Hij uit het graf is opgestaan en daarmee de dood heeft overwonnen, daarom is er nu ook hoop voor eenieder die door het geloof aan Hem toebehoort. Zijn overwinning is ook hun overwinning. Zijn leven is ook hun leven.
In een nieuw licht
Met dit krachtige begin van zijn brief spreekt Petrus ook ons aan. Christenen, anno 2022, die afgelopen zondag Pasen hebben gevierd. De Heere is waarlijk opgestaan! We hebben elkaar er misschien wel mee begroet, met deze groet. We hebben erover gezongen.
Het is ons verkondigd. Maar het heilsfeit van Pasen is niet alleen maar een blijde boodschap om met elkaar te gedenken en te vieren.
Het is ook een boodschap die ons leven en ons staan in deze wereld in een nieuw licht stelt. Omdat Hij is opgestaan, mogen ook wij opstaan – als mensen, vol van hoop, van vaste, zekere hoop. Hoop waarop? Op de ‘erfenis die in de hemelen bewaard wordt voor u’ (vs.4), op ‘zaligheid, die gereedligt om geopenbaard te worden in de laatste tijd’ (vs.5). We hebben een levende Heere, Die er Zelf garant voor staat dat eenieder die in Hem gelooft, hier echt in delen zal.
De toekomst is zeker
Dit te weten, maakt alles anders. Het kan dan nog steeds wel zo zijn dat je er diep doorheen moet. En laten we daar niet makkelijk over doen, want wat kun je beproefd worden. Het leven in deze gebroken wereld kan zoveel tranen met zich meebrengen, zoveel moeite en verdriet. En wat kun je jezelf nog zo tegenvallen. Maar omdat Hij leeft, is je toekomst zeker. Er zál verlossing komen. Die hoop houdt een Christusmens op de been.
Prachtig is in dit verband, wat er staat in vers 8: ‘Hoewel u Hem niet gezien hebt, hebt u Hem toch lief. Hoewel u Hem nu niet ziet, maar gelooft, verheugt u zich met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde.’ Hoop doet dus niet alleen leven. Hoop geeft ook vreugde. Vreugde in je Heere en Heiland. Vreugde om wat Hij geven zal.
Een nieuw mens
Het maakt dus nogal wat uit of je Hem wel kent of niet. Petrus gebruikt daarvoor de uitdrukking ‘opnieuw geboren worden’. Je wordt er dus een nieuw mens van. Dat is kras uitgedrukt. Dat zul je echt niet altijd zo ervaren, maar door Hem is het wel zo. Voor Petrus is het geen vraag, maar een reden tot lofprijzing. Ook aan ons houdt hij deze geloofswaarheid voor. Kijk niet naar jezelf, maar denk aan Hem en zeg het Petrus dan maar in geloof na.