Lijken op God
De vrucht van de Geest is liefde. Galaten 5:22a
Als ons leven een tuin is, wat groeit er dan? En wat willen we dat er groeit? In Galaten 5:22 vertelt Paulus over zijn verlangen voor de christenen in Galatië, de vrucht van de Geest.
Het eerste wat Paulus noemt als hij aan het eind van de Galatenbrief spreekt over het wandelen door de Geest (Gal.5:16), is liefde. Dat heeft te maken met de concrete situatie van de christenen aan wie hij schrijft. Het is ook een principiële keuze. Ongetwijfeld heeft Paulus aan Jezus gedacht en Zijn samenvatting van de Wet (Matt.22:37-40).
Eigenlijk zijn alle geboden in de Bijbel niet anders dan concrete vormen van liefde. Als de liefde ontbreekt, heeft dus alles wat je voor God en je naaste doet, geen enkele waarde (1 Kor.13). Hoe belangrijk liefde is, zien we ook in 1 Johannes 4. Daar zegt Johannes dat God liefde is. Wie liefheeft, lijkt op God en maakt de onzichtbare God zichtbaar in deze wereld (1 Joh.4:12).
Jezelf geven
Maar wat is liefde eigenlijk? In de Bijbel is liefde jezelf geven aan de ander. Niet om er zelf beter van te worden, maar met het oog op de ander. Echt liefhebben kost wat. Tegelijkertijd word je er rijker en gelukkiger van, maar daar denk je niet aan. Liefhebben betekent juist dat je jezelf en je eigen belang vergeet en je helemaal richt op de ander, zonder vooroordelen. Een mooi voorbeeld van liefde lezen we in Lukas 10: de barmhartige Samaritaan. Het mooiste voorbeeld van liefde is dat van God Zelf: Hij geeft Zich aan mensen, die Hem de rug toekeren. En wat gaat Hij ver: Hij geeft zelfs Zijn Zoon tot in de dood van het kruis. Dat is liefde: je geven aan de ander.
Bruggen bouwen
Die liefde zoekt God nu ook in ons leven. Hij wil dat we ons geven aan Hem. Niet omdat we zijn gaven willen, maar omdat we Hemzelf willen. Hij vraagt van ons dat we ons geven aan de mensen om ons heen, ook al zijn die allesbehalve volmaakt (net als wijzelf trouwens). Dat valt niet mee. Het is veelzeggend dat Paulus zijn beschrijving van naastenliefde in 1 Korinthe 13 begint met ‘liefde verdraagt alle dingen’ (vs.4). Liefde heeft een enorm uithoudingsvermogen. Liefde neemt het initiatief als de relatie verbroken of verstoord is. Liefde bouwt bruggen.
Daarom is het niet vreemd dat Jezus van ons vraagt dat we niet alleen onze vrienden maar ook onze vijanden liefhebben.
Je leert het van Jezus
Die liefde kunnen we zelf niet opbrengen. Het is een vrucht van de Geest. Johannes zegt: ‘Hierin is de liefde, niet dat wij… maar dat Hij…’ (1 Joh.4:10). Liefde begint bij God en bij het grote geschenk van Gods liefde: de Heere Jezus. Om lief te hebben, moet je Jezus kennen en dicht bij Jezus leven. Leven van Zijn verzoenende liefde, luisteren naar Zijn stem, letten op Zijn voorbeeld, bidden om Zijn vernieuwende Geest. Eigenlijk zegt Johannes: Leef dicht bij Jezus, dan ga je op Hem lijken.
Doen
Laten we daarbij dan steeds bedenken dat liefde meer is dan een gevoel. Liefde is een keuze. Liefde is doen. En als het gevoel er niet is? C.S. Lewis geeft een wijs antwoord: Dan doe je maar alsof. Maar geef je aan God. Doe wat Hij van je vraagt. En geef je aan je naaste. Zoek het beste voor hem of haar. Dan zul je merken dat het gevoel vanzelf komt. Wat Lewis bedoelt, is dat God ons zegent in de weg van de gehoorzaamheid. Terwijl we ons biddend geven aan de ander, wordt de band met de ander sterker en dieper.
Wat is dat een rijk leven. Ik moet denken aan wat ik eens las over Henri Nouwen. Hij gaf een hoogleraarschap aan een topuniversiteit op om zich te gaan wijden aan de verzorging van mensen met een lichamelijke en verstandelijke handicap. Toch bleek het bepaald geen offer. Wat ontving hij veel. En wat leerde hij veel: over liefde, over hoe God naar ons leven kijkt, wat telt voor Hem.