Luisteren naar de tekst

De meeste christenen zijn het erover eens: bijbellezen hoort bij een leven als christen. Regelmatig weerklinkt de oproep vanaf de kansel om stille tijd gestalte te geven, schrijft Esther Visser.

Voor het geestelijke leven is het een broodnodige gewoonte, maar het valt niet mee om het dagelijks in praktijk te brengen. 

De mens is een opgejaagd wezen. Blijkbaar is dat niet nieuw, want Augustinus (354-430) verzuchtte al: ‘Onrustig is ons hart tot het rust vindt in God.’ Maar de smartphones die ons omringen en voortdurend om aandacht schreeuwen, onze dichtgemetselde agenda’s die soms geen spoortje zuurstof doorlaten, geven die onrust wel een extra impuls.

Waar haal je de concentratie nog vandaan om eens rustig de Bijbel te lezen? Terwijl dat zo belangrijk is! Overigens kan die hinderlijke smartphone de toegangspoort zijn voor stille tijd. Er zijn tal van bijbelleesapps ontwikkeld, waarmee de gebruiker kan kiezen voor een leesplan van de Bijbel.

God spreekt tot ons door Zijn Woord, maar er is stilte nodig om Zijn stem te horen. Om die stilte te hervinden, kan het geen kwaad om te kijken hoe mensen die leefden in een tijdperk zonder schermpjes en bliepjes invulling gaven aan hun ‘stille tijd’.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 26 oktober 2017.