Mark S. Kinzer, ( Jeroen Bol, red.) Israël in het hart van de Kerk. Jezus in het hart van Israël. Uitg. Scholten, Zwolle; 182 blz.; € 16,50.
Mark Kinzer is een Amerikaanse Joodse theoloog, emeritus rabbijn, die Jezus als de Messias heeft leren belijden. Hij is een inspirerend spreker en schrijver. In dit boekje, neerslag van enkele lezingen die hij een aantal jaren geleden gehouden heeft, komt hij op basis van een nauwkeurige lezing van het Nieuwe Testament tot een bijna opzienbarende conclusie: Jezus is niet Degene Die de Kerk van Israël scheidt. Nee, Hij is Degene Die Kerk en Israël verbindt. Hij is tegelijk de Messias- Koning van Israël en het Hoofd van Zijn Lichaam, de Kerk. Jezus heeft een blijvende verbondenheid met Zijn eigen volk Israël. Om die reden is ook de Kerk uit de heidenen blijvend verbonden met Israël.
Ook is Kinzer voorstander en stimulator van een bilateral ecclesiology. Deze houdt, kort samengevat, in dat er in het ene lichaam van Christus een tweevoudige verscheidenheid is: het smaldeel uit Israël en het smaldeel uit de volken. Christus Jezus heeft die twee één gemaakt (Ef.2:14). Maar de wijze waarop zij gemeentezijn gestalte geven, is verschillend. Een heel boeiende gedachte om verder te doordenken. Dit boek draagt de titel Israël in het hart van de Kerk. De titel is niet helemaal helder. Wat wordt bedoeld met ‘Israël’, ‘in’, ‘het hart’ en ‘de Kerk’? Uiteraard niet Israël als staat of land. Wel Israël als volk, al of niet gelovend in Jesjoe’a als de Massjiach? Naar mijn indruk zegt Kinzer dit laatste: ‘Jesjoe’a belichaamt als de Messias, als de Koning van de Joden, in eigen persoon het gehéle volk (p.23); Hij is de verborgen Messias in zijn midden (p.41). Maar als ik Kinzer zo volg, is het dan niet zo dat Hij, Jesjoe’a Massjiach in persoon, het ‘hart van de Kerk’ vormt? Zou de titel, al is deze – ik geef het toe – veel te lang, niet moeten zijn: ‘Jesjoe’a Hamassjiach, de Koning der Joden, in het hart van de Kerk’? Dat is preciezer. Of misschien nog iets nauwkeuriger: ‘Jesjoea Hamassjiach, de Koning der Joden, is het hart van de Kerk’.
Dr. Kinzer biedt ons prachtige bijbelstudies over het Apostelconvent (Hand.15) en de brief aan de Efeziërs. Overtuigend toont hij aan dat Jezus Zelf en ook Zijn discipelen, evenals Paulus, Thoragetrouwe Joden waren en bleven.
Maar hoe geef je dit gestalte in de 21e eeuw? In Israël kan dit, al is het voor nogal wat gemeenten vanwege vijandschap, bepaald niet eenvoudig. De cultuur én het aantal maakt dit mogelijk. Ook in Brooklyn is het niet onmogelijk. En kennelijk in Ann Arbor, waar dr. Kinzer woont, ook niet. Maar hoe gaat het in Nederland? Hoe kunnen we hier de bilateral ecclesiology beleven? Er zijn wel messiaanse gemeenten maar die bestaan vaak voor het grootste deel uit gelovigen uit de volken. Zij willen in mindere of meerdere mate volgens de Thora leven, maar niet als heidenen, gebonden aan Leviticus 17-18 (p. 52-56), maar veel breder dan dit. Zo wil Kinzer het niet, als ik hem goed verstaan heb. Maar hoe dan wel in onze Nederlandse context?
Dit boekje stimuleert het denken, het doordenken. Alleen al hierin ligt zegen.