Nood en vreugde op Cuba
In Cuba zijn grote voedseltekorten, veel winkels zijn leeg en Cubanen staan uren in de rij voor de meest elementaire levensmiddelen. Pastor Tobías beschrijft in zijn e-mails vaak hoe ze als gemeente hulp bieden aan kwetsbare mensen in hun omgeving.
Die mensen zijn er momenteel veel. Cuba bevindt zich in de diepste economische crisis in dertig jaar. Zoals bij elke crisis worden de kwetsbare mensen in de samenleving het hardst getroffen. Vooral de situatie van ouderen, zieken en mensen met een handicap is schrijnend, omdat zij vaak nog moeilijker dan anderen aan eten en medicijnen kunnen komen. Er leven mensen in extreme armoede die soms dagen niet eten.
Niet somber
Toch zijn de e-mails van pastor Tobías en andere voorgangers uit Cuba nooit somber. Integendeel. Vol vuur en enthousiasme vertellen ze over de ontmoetingen die ze hebben, de mensen die tot geloof komen, de gebeden die verhoord worden. ‘Overal waar we komen om eten te brengen, komt ook het Woord van God. Wat is het een mooi getuigenis naar onze omgeving dat we ons geloof in God ook kunnen tonen door middel van onze daden. Het is ontroerend om de huizen binnen te gaan en te horen hoe mensen God danken voor de zegen van voedsel. Mensen die op dat moment nog geen eten hadden om de dag door te komen.’
Zegen
‘Velen getuigen van het geweldige werk dat de kerk kan verrichten in deze tijd van grote nood in ons land. Het is een zegen dat wij dit als kerk kunnen doen, maar tegelijkertijd doet het pijn om zoveel mensen te zien die in grote nood leven. Toch is er ook veel vreugde. Onze broeders en zusters zijn gegroeid in geloof, leren dienen en ervaren zegen in het helpen van de meest behoeftigen. Het heeft een grote impact op ons allen.’
Samen
Een verhaal als dit bemoedigt me en maakt me blij. Helemaal op dagen dat ik er moe van ben om online thuis te werken en soms zo weinig zie van wat er wereldwijd gebeurt. Het mooiste nog vind ik de zin waarmee pastor Tobías zijn e-mails regelmatig afsluit: ‘En jullie, broeders en zusters in Nederland, zijn onderdeel van dit werk. God heeft jullie gebruikt als instrument en daar zijn we heel dankbaar voor.’
Wat is dat mooi: We zijn samen onderdeel van Gods wereldwijde kerk en mogen met elkaar een schakeltje zijn in het werk voor Gods Koninkrijk. Ik ervaar het als een voorrecht om door mijn werk telkens weer te horen hoe God met Zijn Geest werkt in deze wereld. Als GZB mogen we deze verhalen doorgeven, bijvoorbeeld met de pinkstercampagne ‘Houd het vuur brandend’.