In dit afsluitende artikel staan we stil bij hoe we zelf de verwachting van de wederkomst een grotere plaats kunnen geven in ons dagelijks leven. Laten we ons en elkaar inprenten waar het echt om gaat.
Wat is het belangrijk om elke dag van ons leven bij twee dingen stil te staan, namelijk zowel bij de broosheid van ons leven als bij de nadering van onze Heere en Heiland op de wolken van de hemel. Regelmatig krijg ik van jong en oud de reactie dat je zo toch niet leven kunt. In mijn optiek is de vrucht van het nadenken over deze zaken een oneindige verdieping van ons geloofsleven. Iedere zondag belijden we het immers: ‘Ik geloof de wederopstanding van het lichaam en een eeuwig leven.’
Bruidegom
In de breedte van de gereformeerde gezindte is er regelmatig sprake (geweest?) van een versmalling in het geloofsleven. De gedachte ‘als ik maar zalig word…’ is dan het één en het al. Dan gaat het ons puur om ons persoonlijk behoud. En ja, dat is ontzettend belangrijk. We zijn op weg naar ‘de nimmer eindigende eeuwigheid’. Maar is de toekomstverwachting van de christelijke gemeente niet oneindig veel meer? De Bruidegom komt terug om Zijn bruidsgemeente op te halen en te volmaken. Als het goed is: mijn Liefste komt terug. Hij Die nu door Zijn Woord en Geest bij mij is en in mij woont, zal straks in volle heerlijkheid verschijnen. En alle oog zal Hem zien.
Herschapen
De lichamen van allen die ontslapen zijn, zullen opstaan en voor de eeuwigheid herschapen worden. Eeuwig wel of eeuwig wee.
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 25 november 2021.
Neem een jaarabonnement (€ 49,00). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!