Wat weken werd gevreesd, wat dagen steeds dichterbij kwam, werd realiteit op donderdag 24 februari: president Vladimir Poetin van Rusland viel met zijn legers Oekraïne binnen. ‘Ja, de wereld is vandaag veranderd,’ zei onze minister van defensie Kasja Ollongren die avond.
Oekraïners groeien op met de idee dat Russen en Oekraïners broedervolken zijn. Het is dezelfde cultuur, hetzelfde denken, het zijn dezelfde gevoelens. Onder de jongere generatie Russen was de verontwaardiging een week geleden groot na de militaire agressie tegen een Slavisch broedervolk.
Broedermoord
De broedermoord uit Genesis 4 brengt het in onze herinnering, Kaïn die Abel aanviel en doodde. Vanaf dat moment roept van de aardbodem tot God een stem van bloed. Doorgegaan is die roep tot de hemel, de eeuwen door. Het voortdurende elkaar naar het leven staan, bepaalt je bij de vraag uit Psalm 89: ‘Zou het mensdom dan vergeefs op aarde zijn geschapen?’
De diepe misère komt immers naar je toe via beelden, artikelen en filmpjes uit het getroffen land, mensen die in hun concrete bestaan slachtoffer zijn van Poetins woorden: ‘Ik heb besloten een militaire operatie uit te voeren. Het is onze taak mensen te beschermen tegen acht jaar genocide in Oekraïne, de denazificatie te realiseren.’ Ondenkbaar was oorlog voor de huidige generatie Europeanen, maar anders is het gelopen.
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 3 maart 2022. Neem een jaarabonnement (€ 49,95). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!