Oorlog in Oekraïne
Wat weken werd gevreesd, wat dagen steeds dichterbij kwam, werd realiteit op donderdag 24 februari: president Vladimir Poetin van Rusland viel met zijn legers Oekraïne binnen. ‘Ja, de wereld is vandaag veranderd,’ zei minister van defensie Kasja Ollongren die avond.
Oekraïners groeien op met de idee dat Russen en Oekraïners broedervolken zijn. Het is dezelfde cultuur, hetzelfde denken, het zijn dezelfde gevoelens. Onder de jongere generatie Russen was de verontwaardiging een week geleden groot na de militaire agressie tegen een Slavisch broedervolk.
Broedermoord
De broedermoord uit Genesis 4 brengt het in onze herinnering, Kaïn die Abel aanviel en doodde. Vanaf dat moment roept van de aardbodem tot God een stem van bloed. Doorgegaan is die roep tot de hemel, de eeuwen door. Het voortdurende elkaar naar het leven staan, bepaalt je bij de vraag uit Psalm 89: ‘Zou het mensdom dan vergeefs op aarde zijn geschapen?’ De diepe misère komt immers naar je toe via beelden, artikelen en filmpjes uit het getroffen land, mensen die in hun concrete bestaan slachtoffer zijn van Poetins woorden: ‘Ik heb besloten een militaire operatie uit te voeren. Het is onze taak mensen te beschermen tegen acht jaar genocide in Oekraïne, de denazificatie te realiseren.’ Ondenkbaar was oorlog voor de huidige generatie Europeanen, maar anders is het gelopen.
Nederland veilig
Oorlog, ze is van alle tijden. De twintigste eeuw wordt de bloedigste eeuw in de geschiedenis genoemd. In onze beleving komt oorlog dichterbij nu Oekraïne aangevallen is, het land dat grenst aan Europa, het land dat graag lid van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie NAVO wilde worden.
De dagen na de inval van de Russen is het conflict belicht vanuit historisch, economisch, militair en politiek perspectief. Wat het eerste betreft worden vergelijkingen met Hitler gemaakt, de man die zijn hand ook overspeelde. Ten aanzien van de economie horen we dat de consequenties enorm zullen zijn, ook voor ons land. ‘De beurzen zullen instorten en we komen in een recessie terecht. En dat gaat Rusland meer raken dan ons.’ Op militair terrein is de verwachting dat Oekraïne op de korte termijn gaat verliezen, omdat ze militair de mindere van de Russen zijn, maar dat Rusland de bezetting op de lange termijn niet kan volhouden. Over de politieke verantwoordelijkheid stelt premier Rutte dat de invasie ook de veiligheid van Nederland raakt, van het hele NAVOgebied. ‘Het is onze taak Nederland veilig te houden.’
Geestelijk
Naast bovenstaande is er de geestelijke duiding van wat in Oekraïne gebeurt. Zien we dan opnieuw een teken van de eindtijd, van de laatste dingen voor de wederkomst van Christus? Naast honger en besmettelijke ziekten zal immers ook het ene koninkrijk tegen het andere opstaan. Ook deze oorlog is voor de kerk een wake-up call om te volharden.
En met het moderamen van de Protestantse Kerk bidden we mee, op zondag en in onze huizen: ‘Heer’, wij roepen U om hulp. Ontferm U over de inwoners van Oekraïne, zie om naar iedereen die getroffen is door het vreselijke oorlogsgeweld.’
En met de kerk van alle tijden zien we uit naar de tijd dat Christus recht zal doen, als Openbaring 18:24 realiteit wordt: ‘En het bloed van profeten en heiligen en van allen die geslacht zijn op de aarde, is in deze stad (Babylon, de stad die neergeworpen wordt, red.) gevonden.’
Het bloed op de aarde roept om het bloed van de Zoon van God, waarover Muus Jacobse ooit dichtte: Want er is geen vergaan en geen vergeven dan in de stroom van het vergevend bloed.