Waar bent u naar op zoek?

Overeind gezet worden

Mathieu van Spronsen
Door: Mathieu van Spronsen
18-11-2021

Wanneer het over volharding gaat, en dan met name over volharding in de studententijd, zijn er voorbeelden te over van studenten die afhaken. Ze hebben niets meer met geloof en kerk.

Het geloof bleek niet bestand tegen de academische vragen of belemmerde hen om een leven te leven zoals ze graag wilden.

Niet losjes

Het mag een wonder heten wanneer een student – zoals dat voor alle groepen geldt – aan de Heere trouw blijft. Het is Zijn werk alleen als jongeren in het opgroeien bij het Woord bewaard blijven. Tegelijkertijd betekent dat besef niet dat dan maar losjes met het geloof kan worden omgegaan. Integendeel: juist dan is volharden hard werken in de studententijd. Paulus schrijft: ‘Werk aan uw eigen zaligheid met vrees en beven, want het is God, Die in u werkt….’ (Fil.2:12,13) Omdat alles van Hem uitgaat, heeft wat we zelf doen kracht. Van wat dat voor mij betekent, mag ik enkele facetten delen.

Erediensten

Als eerste aspect noem ik de erediensten. Voor mij persoonlijk zijn de zondagse diensten de kurk waarop het geestelijk leven drijft. Daar klinkt het Woord van God, daar word ik vermaand, getroost, onderwezen en bemoedigd. Daar ontvang ik vaak wat nodig is. Gedurende de week kunnen de vragen, zorgen, twijfels en aanvechtingen zich opstapelen, maar onder het Woord worden die allemaal naar de zijlijn gedrongen. Daarom heb ik de erediensten nodig om te geloven en te volharden. Prof. dr. A.A. van Ruler verwoordde dit op een prachtige manier. Bij hem las ik: ‘Als ik mezelf enigszins als zondaar, in m’n verlorenheid en verkeerdheid, ontdekt heb, dan kán ik het eenvoudig niet geloven, dat het mogelijk zou kunnen zijn dat er genade voor mij is, en dat ik een kind van God mag zijn. Als de dominee me dat niet iedere zondagmorgen met ambtelijk gezag van Godswege zei, dan zou dat voor mij iedere werkdag alleen maar volstrekte waanzin zijn. Ook daarom moet ik om mijns levens wil iedere zondag naar de kerk.’

Dagelijkse ontmoeting

Het tweede punt dat ik naar voren wil brengen, betreft het dagelijkse bidden, bijbellezen, zingen van psalmen of liederen. Dat kan al een uitdaging op zich zijn: soms zit het hoofd vol met andere dingen, er moet nog van alles gebeuren voor studie of er ligt een lange lijst met andere taken te wachten, waardoor het moeilijk is om te concentreren. Ook kunnen er dagen zijn dat het Woord koud laat of dat het voelt alsof de gebeden niet voorbij het plafond komen. Het is dan gemakkelijk de moed op te geven. Men zegt daarnaast dat je een goed dagritme nodig hebt om hier consequent tijd voor vrij te hebben, maar hoe onregelmatig dat ritme ook is, ook studenten vergeten in een gezonde situatie niet om te eten of om zich aan te kleden. Zou het dan niet zo zijn dat wanneer we beseffen dat de dagelijkse ontmoeting met de Heere van levensbelang is in de volharding en wij daarin niet zonder Hem kunnen, dat dan het lezen van de Bijbel en het gebed primaire levensbehoeften zijn, op één lijn met eten en kleding?

In dat besef gaat het volharden in de dagelijkse omgang met de Heere bij mij nog steeds met vallen en opstaan – of beter: overeind gezet worden. Daarin word ik zelf ook veel geholpen door predikanten als G. Boer, L. Kievit, L. Vroegindeweij, H.F. Kohlbrugge, die met veel oog voor alle menselijke zwakheid, maar vanuit een diep ontzag voor de heilige God woorden aanreiken die mij helpen in de overdenking. Ik ben dan ook zeer dankbaar voor websites (zoals passievoorhetevangelie.nl en verbidiviniminister.nl) waarop talloze preken van hen te beluisteren zijn. Zo kunnen ook de uurtjes in bus en trein nog tot zegen zijn.

Gedeelde overtuiging

Een laatste facet dat voor mij van groot belang is in deze periode van mijn leven, is de studentenvereniging waarbij ik ben aangesloten, de CSFR in Amsterdam. Zeker in een grote, seculiere stad is het goed om leeftijdsgenoten met een gedeelde geloofsovertuiging te ontmoeten. Samen mogen we nadenken over het Woord van God en zoeken naar antwoorden, bijvoorbeeld op vragen rondom de verhouding tussen geloof en wetenschap. Op die manier kun je elkaar als studenten vasthouden en helpen in het volharden.

Het kan soms een hele worsteling zijn om te blijven volharden als student. Hiervan heb ik geprobeerd iets te delen, maar daarboven staat de Heere. Het zien op Zijn Zoon en de beloften die in Hem zijn verzegeld, geven kracht om vandaag vol te houden.

Mathieu van Spronsen
Mathieu van Spronsen