Reizen
Vaak is mobiliteit zo vanzelfsprekend dat je vergeet hoeveel mensen geen treinkaartje kunnen betalen of de auto moesten wegdoen om te kunnen wonen en eten
De maand van het reizen breekt weer aan. Tenminste, voor de gezinnen die tijdens de schoolvakanties op vakantie gaan. ‘Het kan weer’, zeggen we dan tegen elkaar. Net zoals ‘het weer kan’ voor zakenreizen en internationale conferenties. Natuurlijk, er wordt iets meer digitaal vergaderd. Toch is de reislust weer terug. Zo erg dat de directeur van Schiphol erover klaagde. Al kwam dat meer, omdat hij zijn zaakjes op de luchthaven niet op orde heeft.
In plaats van het vliegtuig pakte ik voor een conferentie onlangs de trein naar Italië. De trein in Europa kost meer geld, maar vooral veel meer tijd. Het duurde ruim 25 uur voor ik op mijn bestemming was. Met vijf vreemde mensen in een slaapcoupé van de nachttrein, en een overstap van vijf uur in Bazel. Dat kan sneller, zou je denken. En: iets duurzamer reizen moet dan maar wat kosten, al klinkt dat misschien wel iets té nobel. Niet reizen is in dat licht altijd beter.
Reizen hoort bij ons westerse leven, werken en ontspannen. Mobiliteit als een recht. Vaak is mobiliteit zo vanzelfsprekend dat je vergeet hoeveel mensen geen treinkaartje kunnen betalen of de auto moesten wegdoen om te kunnen wonen en eten. In onze reislust gaan wij niet alleen aan anderen voorbij, maar ook zo vaak aan onszelf.
Vliegen is handig en – voordat er lange rijen stonden op luchthavens – lekker snel en comfortabel. De CO 2 -compensatie op het ticket sust het groene geweten. Maar luchthavens zijn kunstmatige samenlevingen, met alleen maar winkels. Overal ter wereld doen mensen daar hetzelfde: consumeren en dus geld uitgeven. En je verliest je contact met de wereld: je geest reist nu eenmaal niet zo snel als je lichaam vervoerd kan worden.
In de Joodse traditie is de sabbatsreis een manier om het reizen op sabbat wat te beperken. De herinnering dat onze mobiliteit aan grenzen gebonden is. Daar herinneren ook kinderen ons aan, met hun zucht op de achterbank tijdens de lange vakantiereis: ‘Zijn we er nog niet?’ Alvast een goede vakantie, of u lang gaat reizen of gewoon dicht bij huis blijft.