column

Thuisonderwijs

Net als de kinderen in Nederland gaan onze kinderen hier naar school. Elke dag om half negen beginnen we. Rekenen, taal, spelling, natuur en techniek passeren de revue. Er is echter één verschil met de kinderen in Nederland:

onze jongere kinderen krijgen thuis les. 

Elf jaar geleden zijn we met thuisonderwijs begonnen, omdat we verhuisden naar een plaats waar geen andere scholingsopties waren. Daar zaten we dan, in ons klaslokaaltje in huis. Voor ieder kind een tafeltje, posters aan de muur, een schoolbord en scherp geslepen potloden.

Eerlijk gezegd begon ik ‘inwendig tegenstribbelend’, want ja, een ‘echte school’ was natuurlijk veel beter geweest voor onze kinderen. Door de jaren heen is de tegenzin echter verdwenen. Ik ontdekte hoe waardevol het is om zoveel tijd door te kunnen brengen met mijn kinderen en te zien hoe er een wereld voor hen opengaat. Het is leuk om, als je ‘s ochtends les hebt gegeven over maten en gewichten, dat ’s middags in praktijk te brengen wanneer je koekjes bakt.

Ik kwam erachter dat thuisonderwijs veel meer is dan stof leren uit een lesboek. Eigenlijk leren onze kinderen de hele dag en zijn er zoveel mogelijkheden om hen in de trant van Deuteronomium 11:19 te onderwijzen, ‘door erover te spreken als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat’. Dan is rekenen en taal eigenlijk maar een klein onderdeel van een groter geheel en is het een voorrecht om je kinderen thuis te mogen onderwijzen.  

Ik ben van thuisonderwijs gaan houden. De flexibiliteit is een zegen. Als we met elkaar een tocht moeten maken in de provincie, kunnen we zo met zijn allen weg; de boeken gaan mee in de tas en op een andere plek gaan we met de lessen verder. We zijn niet gebonden aan de Nederlandse vakanties, dus als de boeken voor het nieuwe jaar binnen zijn, kunnen we beginnen wanneer we willen.

Thuisonderwijs heeft ook zeker zijn uitdagingen en de potloden zijn lang niet altijd scherp geslepen. Maar ondanks de uitdagingen is thuisonderwijs echt iets geworden dat ik iedere ouder en ieder kind zou gunnen.

Marieke den Butter

Marieke den Butter-Kommers is moeder van acht kinderen en woont in Zuidoost-Azië, waar zij en haar man als kerkplanters en in de koffiehandel werken.