Decennialang waren kerkenraden er snel bij om in nieuwe wijken al tijdens de bestemmingsplanfase een kerkgebouw te plannen, nog lang voor er mensen woonden. Dat is vandaag op veel plaatsen niet of nauwelijks meer mogelijk.
Ook gevoelsmatig staat dat waarschijnlijk ver af van waar kerkenraden mee bezig zijn. Meestal gaat veel aandacht uit naar het in stand houden van de gemeente en het investeren in nieuwe vormen en activiteiten, in de hoop dat gemeenteleden niet afhaken.
Toch wordt er van ons nog steeds gevraagd om als kerk in geloof te investeren in de toekomst van de kerk. Er is behoefte aan nieuwe gemeentevorming ten behoeve van doelgroepen waaronder God vandaag duidelijk werkt, zoals de grote groepen migranten en asielzoekers die zich laten dopen.
Tolereren of investeren?
Soms worden missionaire initiatieven door bestaande kerken slechts ‘getolereerd’ als het initiatief van een paar bevlogen gemeenteleden en als het niet anders kan een paar jaar ‘gesubsidieerd’. Soms heeft die reserve ook met de houding van de pioniers te maken. Als die kritiek hadden op het traditionele karakter van de bestaande gemeente, maakt dat een vruchtbare samenwerking in het missionaire werk soms moeilijk.
Het is echter belangrijk dat de leiding van kerkelijke gemeenten het juist als haar eigen taak ziet om niet alleen een bestaande traditie voort te zetten, maar ook te investeren in gemeenschapsvorming die ruimte biedt voor nieuwe groepen die willen toetreden tot de kerk. Christenen van moslimachtergrond willen zelf graag bij de kerk horen en waarom zouden we hun niet royaal de ruimte bieden in ons kerkelijk leven?
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 1 september 2022. Neem een jaarabonnement (€ 49,95). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!