Steeds meer voel ik ongemak bij het begrip ‘vakantie’. Zeker, een mens is niet alleen bedoeld om te werken. En: om een ander te kunnen dienen, moet je allereerst goed voor jezelf zorgen. We leven in een jachtige tijd, burn-out dreigt. Wie ervaart niet de behoefte om even afstand te nemen? De spelende mens moet niet tekort komen, het kind in ons, de nieuwsgierige ontdekkingsreiziger.
Mijn vrome bespiegelingen, die ik hieronder zal laten volgen, komen niet van een buitenstaander. Ik ben betrokkene. Ook ik geniet van tijd tot tijd vakantie. Een predikant heeft zes weken vakantie, en als je boven de vijftig bent, zelfs zeven weken. Dat is vastgelegd in de arbeidsvoorwaarden, waarover de Bond van Nederlandse Predikanten onderhandelt. Ja, ja, ook dominees hebben een vakbond.
Luxe onderkomens
Toch: een vage onrust bestookt mijn geweten. Er klopt iets niet. De gesprekken bij het knapperend haardvuur rond het kerstfeest gaan niet over onze Verlosser. Ze cirkelen om de vakantieplannen. Waarheen is de reis? Heb je al geboekt (een vroegboeking levert korting op)?
De reclames in de eerste maanden van 2024 gaan veelal over vakanties. Een hele batterij marketingpsychologen houdt zich bezig met de vraag: hoe raken we de verlangens van de consument? Dat zijn dure jongens, maar kennelijk doen ze hun werk goed en zijn ze de investering waard.
De branchevereniging van touroperators is bijzonder tevreden: de vraag groeit aanzienlijk, nooit was er zo’n hoge omzet. Met name mensen tussen 55 en 80 jaar hebben veel te spenderen. Ze willen luxe onderkomens, in ieder geval met een eigen douche en toilet. Ze willen verder weg: Thailand, IJsland, Kaapstad, Machu Picchu…. En ze willen meer vrijheid, zodat het echt de reis van hun leven wordt.
Lees de volledige tekst van dit Signalement in De Waarheidsvriend van donderdag 7 maart 2024. Neem een jaarabonnement (€ 53). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!