De overheid heeft godsdienst, heeft de kerk nodig. Hoe zou ze anders immers kunnen onderscheiden tussen goed en kwaad? De vraag is wel hoe een verdeelde kerk zich vandaag geloofwaardig tot de overheid kan richten. Hoe richt je je met Gods Woord op de juiste tijd en wijze tot het gezag?
Juist in de relatie tot de overheid is er voor de kerk in Nederland iets heel ongerijmds gekomen. Dat is een gevolg van de verschrikkelijke verdeeldheid van de kerken. Als de kerken die uit de Reformatie komen, samen een brief naar de overheid schrijven en de Gereformeerde Bond mede tekent, ervaar je het ongemak als de namen van acht kerken klinken: christelijk gereformeerd, hersteld hervormd, gereformeerd vrijgemaakt, gereformeerde gemeente in Nederland… Hoe kun je de overheid op Gods geboden wijzen, als je zelf het gebod tot eenheid, tot het elkaar liefhebben, niet realiseren kunt?
In 2015 was ik met enkele mensen op de werkkamer van koning Willem-Alexander in paleis Noordeinde met vertegenwoordigers uit de gereformeerde gezindte en stelden we ons voor: de een christelijk gereformeerd, de ander van de Gereformeerde Gemeenten, ik lid van de Protestantse Kerk.
Euthanasiewet
Ongemak is er niet alleen door de institutionele kerkelijke verdeeldheid, evenzeer door de dwaling, door een niet leven bij de geboden van God. Toen de Samen op Wegkerken zich in 2001 publiek keerden tegen de euthanasiewet van de regering van premier Wim Kok, organiseerde de Groningse ds. Jaap Goorhuis een tegenactie. Met 125 collega’s vroeg hij de Eerste Kamer de euthanasiewet wel aan te nemen, zodat er uit onze kerken twee tegengestelde stemmen naar Den Haag gingen.
Ik herinner me dat SGP-leider Kees van der Staaij in een debat over dit thema ooit refereerde aan de stem van de kerken, waarop zijn GroenLinks-collega Femke Halsema reageerde: ‘Op welke kerken doelt u?’ Vandaag lijkt de Protestantse Kerk meer dan ooit verdeeld over huwelijk en seksualiteit, relaties en gender. Hoe kunnen we ons over dit of andere thema’s ooit tot de overheid richten?
Maatschappelijke organisatie?
Daar komt bij dat onze overheid vandaag de kerken veelal vooral als maatschappelijke organisaties ziet staan. In de veelvuldige persconferenties van premier Rutte gedurende de coronaperiode gaf hij aandacht aan de benarde situatie van kappers, aan de uitzichtloosheid die er bleef voor sekswerkers, maar werd de kerk genegeerd, tenzij een RD-journalist een vraag stelde. Ik noem als uitzondering oud-minister Ferd Grapperhaus van Justitie, die de eigen positie van de kerken verdedigd heeft.
Lees de volledige tekst van dit artikel in het nummer van De Waarheidsvriend van donderdag 2 februari 2023. Neem een jaarabonnement. Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-.