Het is meer dan 25 jaar nadat Jozua Mozes opgevolgd is en Israël het land binnenging. Jozua is inmiddels 110 jaar en zijn levenseinde nadert. Hij wil het volk nog één keer op het hart binden wat belangrijk is.
Jozua 23 is het hoofdstuk waarin we lezen dat Jozua heel Israël, samen met zijn oudsten, stamhoofden, rechters en opzieners bijeenroept voor een laatste vermaan. De belangrijkste vertegenwoordigers van het volk zijn aanwezig. Ze moeten de woorden van Jozua meenemen en in hun stammen en families doorgeven.
Blinde vlek
Uit Jozua’s woorden blijkt duidelijk dat hij het onderwijs van Mozes gehoord en opgeslagen heeft. Vele zaken uit het boek Deuteronomium komen bij Jozua terug. Ook dingen die hij zelf van de Heere hoorde toen hij de leiding over Israël kreeg, klinken erin door.
Jozua is een man die de traditie kent en hooghoudt. Leven bij de traditie is: vanuit het verleden toe-eigenen wat belangrijk is, erbij leven in het heden en het doorgeven richting de toekomst. Het is jammer dat leven bij de traditie bij veel moderne mensen een blinde vlek lijkt te zijn.
Beslissende factor
Jozua vraagt de aandacht van Israël voor alles wat de HEERE gedaan heeft aan al de volken die in Kanaän woonden. Ze hebben met eigen ogen gezien dat de HEERE voor hen gestreden heeft.
"*" geeft vereiste velden aan