Wet van de liefde

Waar in de Bijbel gebod en liefde samengaan, raakt dit de liefde tot God en Zijn geboden. Tegelijk raakt het de liefde tot onszelf en voor de naaste, schrijft P.J. Vergunst.

Ook na zijn bekering blijft een christen gebonden aan de wet van God, maar dan in een liefdesrelatie. Zijn vrijheid richt zich daarom op de wet van de liefde, een wet die de praktijk van ons leven stempelen mag. Wie werkelijk vrij is, wie wil staan in de vrijheid waarmee Christus de gelovigen vrijgemaakt heeft, is bereid voor die liefdeswet een offer te brengen. Dan is het geen zelfontplooiing maar zelfverloochening.

Zelfontplooiing lijkt in onze cultuur een groot goed, dat jonge mensen tot in het uiterste moeten nastreven, maar die gebondenheid betekent, gebondenheid aan uiterlijk of prestaties, aan een overkill aan informatie of ongekende prestatiedruk die je ziek maken kan. Het hoort bij de paradoxen van het christelijk geloof dat vrijheid en zelfverloochening samengaan.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 26 november 2020, of download de gratis pdf. 

Bestel een los nummer, maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,- of neem een jaarabonnement op De Waarheidsvriend.

)