column

Zwarte lijst

De afgelopen zomer waren er opeens verontrustende berichten over een aantal verpleeghuizen. Na onderzoek door de Inspectie voor de Gezondheidszorg bleek dat zij hun zaken niet goed op orde hadden.

Verschillende organisatie kwamen op een ‘zwarte lijst’ te staan. En deze lijst werd ditmaal gepubliceerd.

De inspectie verschijnt zeer regelmatig, meestal onverwachts in onder andere verpleeghuizen. Vooral datgene wat op papier staat, wordt gecontroleerd. Men onderzoekt of de juiste handelingen zijn verricht, of dit ook is gerapporteerd en ondertekend. Heeft een verzorgende iets wel goed uitgevoerd, maar niet gerapporteerd, dan wordt dit met onvoldoende beoordeeld.

Bij het naar buiten brengen van deze ‘zwarte lijst’ met de namen van verpleeghuizen zijn de reacties zeer uiteenlopend. Je hoort mensen erom lachen en zeggen: ‘Dit kan niet waar zijn, dit verpleeghuis is gewoon goed.’ Anderen daarentegen mopperen: ‘Zie je wel, ik heb het altijd al wel gedacht dat ze daar maar wat aanrommelen.’

Enkele dagen later ben ik te gast in een verpleeghuis. Het is op een vroege zomerdag. De verzorgenden zijn druk bezig. Al ‘hun mensen’ hebben hulp nodig bij uit bed komen. Niemand kan dit meer zelf. Dan volgt het wassen, aankleden en de hulp bij het eten.

Ik zie hoe een verzorgende bezig is. Ze is heel rustig en geduldig. ‘Haar oudere’ wil niet uit bed en wil niet naar het toilet. De bewoner begrijpt het allemaal niet meer. Het komt echter goed; de rust, het geduld en de vriendelijke benadering van de verzorgende maakt dat de oudere zich toch door haar laat helpen. Ik zie de inspanning bij de medewerkster, want ja, ze heeft niet één maar meerdere mensen onder haar hoede.

Dan opeens komt er een vrijwilligster binnen, en zegt enthousiast: ‘Hallo, hier ben ik, wat kan ik voor je doen?’ De verzorgende straalt en zegt: ‘Heerlijk, dat je er weer bent, er is zoveel te doen.’

Hulde voor deze mensen die dag in dag uit met zo veel liefde en geduld voor onze ouderen zorgen. Over een lijstje gesproken: deze mensen verdienen een plaats op een erelijst.

Cokky de Visser