Waar bent u naar op zoek?

ds. S.A. van der Veer 1935-2022

ds. J.B. Kamp
Door: ds. J.B. Kamp
05-01-2023

Toen ds. Van der Veer openbare belijdenis van het geloof aflegde, kreeg hij als tekstwoord het slot van Jozua 1:5 mee: ‘Ik zal u niet loslaten en u niet verlaten.’ Deze woorden zijn met hem meegegaan tijdens zijn werk als predikant. Ze vormden een bemoediging waaruit hij kracht putte.

Krijgsmacht

Sietse Adrianus van der Veer was een blijmoedig mens. Dat straalde hij uit naar mensen die hij ontmoette en die blijmoedigheid doorstraalde zijn prediking. Een ouderling vertrouwde me eens toe: ‘Ik noem ds. Van der Veer altijd de blijde boodschapper.’ Dat was hij: voluit dienaar van het Evangelie, de goede boodschap die hij zovele jaren mocht verkondigen.

Tegelijk kenmerkte zijn prediking zich door een diepe ernst. Steeds weer was daar de oproep tot bekering en geloof en die oproep werd klemmend, als hij de hoorders persoonlijk en concreet aansprak. Het was een oproep die steeds vergezeld ging van de hartelijke uitnodiging om tot Christus te gaan en Hem te vragen om de genade die nodig is om Hem te volgen in geloof. Vele jaren diende hij als krijgsmachtpredikant bij de Koninklijke Luchtmacht. Op zijn plaats wist hij zich daar. Hij hield van structuur en het is waarschijnlijk mede daardoor dat hij zich thuisvoelde in deze werkomgeving. Hij had het vermogen om zich te verplaatsen in jonge mensen – levenslang hield hij iets jeugdigs – en sprak hun taal, recht uit het hart en vooral duidelijk.

Willemsoord, Stedum, Arnhem

Toen hij op zijn 55e ‘afzwaaide’ als legerpredikant, ging hij dienst doen als bijstand in het pastoraat van de kleine, hervormde gemeente Willemsoord. Spoedig kwamen er ‘verstrooiden’ uit de omgeving die mee gingen leven en ook de betrokkenheid van de eigen gemeenteleden groeide. Toch kon hij in deze kleine gemeente zijn energie niet helemaal kwijt; toen er een beroep kwam van de gemeente Stedum, werd dit aangenomen.

Aanvankelijk was het hier niet altijd gemakkelijk, maar het werk van kerkenraad en predikant werd gezegend. Toen hij in 2001 met emeritaat ging, verliet hij een hechte en stabiele gemeente. Hij keek met vreugde en dankbaarheid terug op de periode in Stedum. Na het emeritaat gingen zijn vrouw en hij in Arnhem wonen, waar hij een aantal jaren bijstand in het pastoraat verleende in de hervormde deelgemeente De Rank. Tot op hoge leeftijd bleef hij sterk en oogde hij jeugdig. Het is hem gegeven om tot zijn tachtigste te blijven voorgaan. Hij deed het zo graag en werd nog steeds gevraagd. Het viel hem zwaar om dit werk los te moeten laten. Hij, die zo lang kwiek en vitaal was geweest, kreeg hartklachten en zijn gezondheid begon te tanen. De laatste jaren waren moeilijk. Zijn gezichtsvermogen nam sterk af, zodat hij niet meer kon lezen en ook de mobiliteit werd steeds beperkter.

Verstilling

Het leven verstilde en hij die altijd zo vitaal en levendig was geweest, verstilde ook. Nadat hij veel en enthousiast gesproken had, werd hij nu meer en meer luisteraar. De lasten van het ouder worden wogen zwaar, maar hij klaagde niet en bleef dankbaar voor alle liefde en zorg die hij ontving. Zo leefde hij in overgave, totdat op 11 december vrij plotseling zijn levenseinde kwam. Onze broeder was een familiemens. Zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen betekenden onnoemelijk veel voor hem. Het gezin was hecht. Soms vertelde hij dat hij ergens had gepreekt en dat kinderen die in die omgeving woonden, met hun gezin in de kerk waren geweest. Dan ontmoetten de vader en de dienaar van het Woord elkaar in dankbaarheid en vreugde.

Op zaterdag 17 december hebben we zijn lichaam in de aarde gelegd, op de Nieuwe Begraafplaats in Steenwijk, het Overijsselse stadje waaraan hij door zijn voorgeslacht verbonden was. Voorafgaand aan de begrafenis waren we samen in een dienst waarin we Psalm 119:57 overdachten: ‘De Heere is mijn deel, ik heb gezegd dat ik Uw woorden in acht zal nemen.’ We zongen lofpsalmen die hij had gekozen, want het was zijn uitdrukkelijke wens dat de lof van God klonk en dat de Heere werd groot gemaakt. Twee dingen moesten centraal staan: het blij vooruitzicht, het zicht op de grote toekomst die de Heere bereidt voor al de Zijnen, en het Soli Deo Gloria. Want ‘U bent goed voor Uw dienaar geweest, Heere, overeenkomstig Uw woord.’ (Ps.119:65)

ds. J.B. Kamp
ds. J.B. Kamp