Vroeger
De kracht van God wordt vaak duidelijker gezien in woelige tijden
Ik denk wel eens dat ik in de verkeerde tijd geboren ben. Dat ik misschien beter zou passen in een tijd waarin het leven minder lastig leek. Een tijd waarin er minder vragen waren en iedereen wist wat er van hem of haar verwacht werd. Van de wieg tot het graf.
Een tijd waarin je alle mensen in je dorp kende en je trouwde met je buurjongen. Er waren zorgen en moeiten, maar die werden gedeeld met familie en de gemeenschap. Er zullen ergens op de wereld enorme aardbevingen plaatsgevonden hebben, maar daar had je geen weet van. De enige muziek die je hoorde, maakte je zelf of hoorde je in de kerk. De ‘valse leer’ kwam uit de richting van rooms-katholiek Limburg, maar dat was zover bij je bed vandaan dat je eigenlijk niet bang hoefde te zijn dat je zoon met een katholiek meisje zou trouwen.
Daar kan ik wel eens naar terugverlangen. Naar die ongecompliceerdheid. Naar begraven worden in het dorp waar je geboren was, vanuit de kerk waar je een kerkbank versleten had.
Onze wereld is anders. We leven in een tijd waarin we met onze tieners gesprekken voeren over seksualiteit en gender, tatoeages en piercings. Een tijd waarin de gevolgen van de enorme aardbevingen in Turkije en Syrië bij ons binnenkomen en we diep geraakt worden door het verdriet van mensen die we niet kennen. Een tijd waarin dwaalleer zich nestelt in je eigen kerk en ideologie het lijkt te winnen van gezond verstand. Je zou willen dat er katholieken naast je woonden!
Maar met het geloof in een soevereine God weet ik ook dat ‘in een verkeerde tijd geboren worden’ niet bestaat. Dat deze plaats, deze tijd, precies tot op de minuut, voor ons is uitgekozen. Dat geeft me als klein mensenkind toch weer vaste grond onder de voeten. Want de God van eeuwen geleden is ook onze God. Ook nu worden mensenharten genadig veranderd. Zijn kracht wordt juist vaak duidelijker gezien in woelige tijden. Misschien is het dan wel een voorrecht om in deze tijd te leven en daar getuige van te zijn.