Een man met passie voor geschiedenis, voor leerlingen, een betrokken vader met humor. Enne Koops (1978-2023) was dit allemaal. Maar er was ook een andere kant: hij kampte met sombere gedachten en verloor uiteindelijk die strijd. Hoe pak je je leven weer op nadat je man plotseling is weggevallen?
Er schijnt een mager zonnetje als ik binnenstap bij Annemieke Koops. Samen met haar drie kinderen, een zoon en twee dochters, woont ze in een prettige woning in Ermelo. Veel in het huis herinnert aan haar man: gezinsfoto’s, foto’s waar hij alleen op staat, een trouwfoto. Een man met een prachtig gezin, met veel om voor te leven.
Wat knap dat Annemieke kan en wil praten over de tragische dood van haar man. Ik vraag haar wat voor haar de doorslag gaf om ja te zeggen tegen dit gesprek. ‘Ik heb erover nagedacht en het er met mijn ouders over gehad, en ik kwam tot de conclusie dat het anderen kan helpen om te horen hoeveel steun ik heb gekregen van de mensen om mij heen. Maar ook dat ik heb mogen ervaren dat ik gedragen ben en elke dag weer kracht gekregen heb om door te gaan.’
Bang voor verlies
Annemieke vertelt: ‘Mijn man had psychische klachten. In de zomervakantie van 2022 is het begonnen. Hij zag doemscenario’s, had last van negatieve gedachten die totaal niet realistisch waren. Hij zou ontslagen worden, we zouden ons huis uit moeten – hij was bang om allerlei dingen te verliezen.
Aan het eind van de zomervakantie werd de hulpverlening ingeschakeld. Enne kreeg therapie in de vorm van medicijnen en wekelijkse gesprekken. Mijn man had wel vaker last van depressieve klachten; meestal ging het dan na een paar weken weer beter. Nu leek dat ook zo te gaan.
Na een maand kwam er echter een terugval. Je kon zeggen wat je wilde, niets hielp. Ik deed mijn best om met positieve dingen aan te komen, maar hij zat gevangen in zijn eigen werkelijkheid. Ik voelde me soms zo machteloos en had het idee dat ik hem niet kon bereiken. In februari van dit jaar zou hij nieuwe therapie krijgen die veel intensiever zou zijn – vier ochtenden in de week – maar zover is het niet gekomen. Het ging ondertussen steeds slechter, hij had last van waanideeën en psychotische denkbeelden. Hij was ook heel achterdochtig en kon nergens meer van genieten, ook niet van de kinderen. In de therapie waarvoor hij op de wachtlijst stond, zag hij geen heil.
Na de zomervakantie is hij een poosje gestopt met werken. Later ging hij weer een aantal uren per week aan de slag, maar in november ging het niet meer. Hij ging super gespannen naar zijn werk, raakte er helemaal van in de stress. Hij schaamde zich ervoor dat hij niet werkte en durfde eigenlijk niet te gaan wandelen, want dan zouden de mensen zien dat hij niet aan het werk was. Naar anderen riep hij dat het wel goed kwam. Vooral de oudste twee kinderen kregen op het laatst wel mee dat het niet goed ging met hun vader.’
Totaal in shock
Op zondagochtend 15 januari vond Annemieke hem.
Lees de volledige tekst van dit interview in De Waarheidsvriend van donderdag 28 december 2023. Neem een jaarabonnement. Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!
Worstel jij of worstelt iemand in je omgeving met suïcidale gevoelens? Neem contact op met 113 Zelfmoordpreventie via 113 of 0800-0113 of 113.nl. Anoniem, gratis en 24 uur per dag bereikbaar.