Platform Zorg voor Leven pleit voor nieuw gesprek over abortus

Het wordt tijd dat in Nederland opnieuw het gesprek gevoerd wordt over abortus. Het is lange tijd te stil geweest, terwijl de beschermwaardigheid van het ongeboren leven onverminderd onze aandacht en inspanning vraagt, constateert Arthur Alderliesten.

Vanuit deze overtuiging slaat een aantal organisaties de handen ineen. Het resultaat is de Week van het Leven. Deze vindt plaats van 7 tot 12 november en is geïnitieerd vanuit het platform Zorg voor Leven.

Waar staat het gesprek over abortus in Nederland? Waar liggen mogelijkheden om het maatschappelijk gesprek van nieuwe impulsen te voorzien? 

Stand van zaken

Een goed beeld van de stand van zaken in het debat over abortus geeft de debatavond die de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind (VBOK) op 26 september organiseerde in samenwerking met het Nederlands Dagblad. De christelijke politiek toont zich als vanouds strijdvaardig voor de bescherming van het ongeboren leven.

Daarnaast klinkt ook het vertrouwde geluid van pleitbezorgers van de zelfbeschikking van de vrouw. Aan de macht zijn mannen en vrouwen die leven alsof na de invoering van de abortuswet de inzichten en ontwikkelingen tot stilstand zijn gekomen. Net alsof het niet de bedoeling van de wet was dat bij elke ontstane noodsituatie van de vrouw een zorgvuldig besluit genomen zou moeten worden met inachtneming van de bescherming van het ongeboren leven.

Onophoudelijk slaat men op het aambeeld van de vrijheid van de vrouw. Dat gebeurt zozeer dat zelfs een rechtsfilosoof als Andreas Kinneging de vrijheid van de vrouw typeert als een afgod van deze tijd. Deze vrijheid is een verworven goed en waag het niet om eraan te komen.

Nieuwe generatie

Aan tafel zat ook Charlotte Lockefeer van de Teldersstichting, de denktank van de VVD. Zij vertegenwoordigt naar mijn idee een nieuwe generatie van mensen die zonder historische euforie naar de Nederlandse abortuspraktijk kijkt. Om daar vervolgens het hare van te vinden.

Vanuit de beginselen van haar eigen partij ontmaskert ze abortus als een liberale dwaling en ze schuwt het niet om abortus moord te noemen. Ze staat niet alleen. Nieuwe onderzoeken tonen aan dat jongeren veel genuanceerder denken over de abortuspraktijk dan de gevestigde orde.

De VBOK, als vertegenwoordiging van mensen en organisaties die opkomen voor de rechten en positie van het ongeboren kind, legt in het debat graag het gewicht aan de andere kant van de weegschaal. Tegenover de absolute waardering van de vrijheid van de vrouw trekt ze de aandacht richting de bescherming van het kwetsbare, nog niet geboren kindje. Een kind is een geschenk.

De praktijk wijst uit dat veel vrouwen spijt hebben van een abortus, al dan niet versterkt door lichamelijke of psychische klachten. Hulpverleners hebben er – en dat doen ze graag en met liefde – hun handen vol aan. Hoezo is vrijheid het hoogste goed? Bieden we in Nederland wel goede voorlichting en eerlijke informatie? Dreigen ontwikkelingen als de abortuspil-via-de-huisarts en de NIP-test, abortus niet tot de gewoonste zaak van de wereld te maken?

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van 21 oktober 2016. (We hebben momenteel een mooi aanbod voor nieuwe abonnees.)