Werkelijkheid van het ambt

Voor een ambt ga je helemaal. Maar je kunt er ook compleet op afknappen, blijkt in de praktijk. Ds. C. van Duijn vraagt zich af of er een tussenweg mogelijk is. Kunnen wij een bepaalde balans vinden?

Het ambt sluit aan bij de doelstelling van Christus, verwoord in Efeze 5:27: ‘opdat Hij haar (de gemeente) in heerlijkheid voor Zich zou plaatsen, een gemeente zonder smet of rimpel of iets dergelijks, maar dat zij heilig en smetteloos zou zijn’.

Het is toch schitterend om hiervoor gebruikt te mogen worden. Dat mag toch wat kosten? Maar maakt de doelstelling die Christus ons aanreikt het kerkenraadswerk gemakkelijker? We werpen een blik in de praktijk.

Je zou kunnen stellen dat het ambt er onder andere is om de Schrift te openen. Dat gebeurt op de tafel van de kerkenraad maar ook bij gemeenteleden thuis. Hier komen we op het terrein van de hermeneutiek.

Het woord hermeneutiek verwijst naar de Griekse god Hermes. In de Griekse overlevering was hij een soort ‘postbode’ tussen de goden op de tempelberg en de mensen in de bewoonde wereld. Voor ons is het die tak in de theologie die zich bezighoudt met de vraag: hoe landt het woord? Dit is een van de hoofdtaken van de kerk, zeker op dit moment. Het gaat erom adres en afzender bij elkaar te brengen, zodat mensen zich aangesproken weten door het Woord van God.

Maar hoe moeten wij de Bijbel lezen? Op dat terrein zijn er heel wat vragen. Hoe ga je als kerkenraad bijvoorbeeld om met ethische kwesties. De vraagstellingen worden steeds ingewikkelder. Wat zegt de Schrift nu precies? Wat betekent dat voor onze situatie? Op dit gebied is er voortdurend werk aan de winkel. Het geeft, zeker in onze tijd, extra gewicht aan het ambt.

Lees de volledige tekst in De Waarheidsvriend van 4 december 2015.