Gereformeerd Weekblad

De Waarheidsvriend behandelde de kerkelijke actualiteit, het Gereformeerd Weekblad was meer meditatief van karakter, zo werd vaak gezegd. Maar zo eenvoudig zijn de verhoudingen vanaf het begin niet geweest, schrijft dr. Fred van Lieburg.

Wie een stamboom maakt met alle kerken die uit de Reformatie in Nederland zijn voortgekomen, stuit op allerlei vragen. Bijvoorbeeld of je ook de diverse richtingen binnen kerken moet aangeven. In de nieuwe grote Bosatlas van de geschiedenis van Nederland staan onder 1864 en 1906 keurig de Confessionele Vereniging en de Gereformeerde Bond op de tijdbalk. De Ethische Vereniging en de Vereniging van Vrijzinnige Hervormden ontbreken. Maar zou dit viertal volledigheid hebben gebracht? En zijn de variaties in vroomheid wel in een vindingrijk A4’tje te vangen? Het valt te vrezen van niet.

Zo mogelijk nog ingewikkelder zou een schema zijn van allerlei bladen op het kerkelijk erf van de Nederlandse Reformatie. Zulke tijdschriften verschenen niet voor de negentiende eeuw, maar toen de drukpersen eenmaal op volle toeren draaiden, was de kakofonie van Stemmen, Bazuinen, Herauten en Troffels compleet. Zeker is dat De Waarheidsvriend in 1909 niet uit de lucht kwam vallen. Maar bij welk lijntje zou je hier moeten aansluiten?