column

Onverwachte schat

Soms kun je in je leven verrast worden door de meest onverwachte dingen op de meest onverwachte plaatsen.

Je loopt bijvoorbeeld op een grijze, stoffige weg, en zomaar, in een kleine breuk in het asfalt steekt een klein bloempje haar paarse kopje op. Enkele weken geleden gingen we op bezoek bij teamleden die drie uur rijden ten noorden van ons wonen. Toen we eventjes gezeten hadden, zei een van hen: ‘Marieke, ik heb een winkeltje ontdekt, dat jij vast heel leuk vindt.’ Ik ben wel voor leuke dingen te porren, dus ik ging vol verwachting mee. 

Ik werd niet teleurgesteld. Daar, vijf minuten bij haar huis vandaan, was een klein winkeltje vol met tweedehands spullen uit Nederland. Alles wat je in een kringloopwinkel in Nederland zou kunnen vinden, kwam je op deze plek tegen. Hetzelfde servies als mijn oma had. Blikken met daarop Bolletje beschuit en koninginnedag-prullaria. Eén keer in de drie maanden struinde de Nederlandse eigenaar samen met zijn vrouw kringloopwinkels in Nederland af en verscheepte hij zijn gevonden schatten naar Noord-Thailand. Van een slee tot schaatsen en een snijboonsnijder. ‘Niemand heeft hier ooit sneeuw gezien, maar zo’n slee is toch leuk als decoratie in bijvoorbeeld een koffiewinkel. En met zo’n tuinboonsnijder kun je ook rode pepers malen,’ vertelde hij vol enthousiasme. 

En daar op die toonbank, in dat winkeltje, in dat kleine stadje in Azië, vond ik een schat. Een klein, oud boekje. The Book of Common Prayer, van de Church of England. Voorin staat een stempel van de King’s Chapel in Gibraltar. De rug is van het boekje af. ‘Neem maar zo mee,’ zei de eigenaar, ‘dat kan ik zo niet verkopen.’

Thuisgekomen opende ik mijn schat en mijn oog viel op een tekst in het gedeelte dat in de Church of England gelezen wordt op Hemelvaartsdag: ‘…en u zult mijn getuigen zijn in Jeruzalem als in heel Judea en Samaria en tot aan het uiterste van de aarde’. Ik wilde wel dat dit boekje kon vertellen over de getuigen in Engeland, Gibraltar, Nederland en de uitersten van de aarde.

Marieke den Butter