Signalement
Achter namen
De Eerste Kamer behandelt momenteel een opmerkelijk wetsvoorstel. Het voorziet in een oplossing voor een probleem waarvan slechts weinigen het bestaan kenden: het gebrek aan vrijheid om achternamen te kiezen.
Kinderen kunnen nu slechts één achternaam hebben, namelijk die van de vader óf de moeder. Dat vindt de regering te beperkt. Daarom wordt de mogelijkheid geboden om een dubbele achternaam te voeren: die van de vader én de moeder. Emily de Vries en Chris Honkoop kunnen hun zoon desgewenst dus Bas Honkoop De Vries noemen, of De Vries Honkoop. De mogelijkheden blijven beperkt tot twee namen. Wanneer Bas trouwt met een vrouw die ook een dubbele achternaam heeft, zoals Huisman Frederiks, zullen ze moeten kiezen en ze kunnen daarbij ook mixen. Dat wordt bijvoorbeeld Honkoop Huisman of De Vries Frederiks.
Mooie gedachte
Het zal wellicht even wennen zijn, maar we hoeven niet meteen erg in de kramp te schieten bij de gedachte aan een dubbele achternaam. In Europa hebben verschillende tradities bestaan als het gaat om achternamen. Die waren nogal eens pragmatisch van aard. Zo kon iemand Timmerman heten omdat hij timmerman was of Janszoon omdat het nu eenmaal de zoon van Jan betrof.
Ook vanuit christelijk perspectief rijzen niet meteen principiële bezwaren. Onze huidige wetgeving stamt uit de tijd van Napoleon. Die kleine man staat niet bekend om zijn grote godsvrucht.
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 24 november 2022. Neem een jaarabonnement. Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-