DE HEERE sprak tot Mozes in de woestijn Sinaï (...)

Geordend op pad

Door: Ds. E. de Mots

25-06-2025

Het is maar net wat voor type mens wij zijn. De een is keurig en geordend, de ander juist slordig en niet van het opruimen. Maar in Gods Koninkrijk doet orde ertoe.

De naam Numeri is in de Septuaginta (LXX) te vertalen als ‘getallen’, maar ook als ‘in de woestijn’. Beide betekenissen zien we in dit Bijbelboek terug. Het vervolgt de geschiedenis van het volk Israël na de uittocht uit Egypte, die kort daarvoor heeft plaatsgevonden. Vers 1 geeft aan dat het gaat om de eerste dag van de tweede maand nadat zij uit Egypte vertrokken zijn. Het volk staat aan het begin van een lange tocht. De reis heeft een duidelijk doel: het door de HEERE aan Abraham beloofde land Kanaän. De weg ernaartoe is turbulent. Maar die reis start niet zomaar. Integendeel, er gaat een grondige voorbereiding aan vooraf. De bron van deze woestijnreis begint bij Gods spreken (vers 1) én bij de orde die aangebracht wordt.

Indeling

Het is de HEERE Zelf Die daartoe oproept. Na het vertrek uit Egypte is er nog weinig sprake van orde. Het volk trekt enigszins ongeorganiseerd en onoverzichtelijk door de woestijn. Daarom horen we over een indeling naar hun geslachten en families. Er moet geteld worden. Dat is een enorme opgave, want Israël is inmiddels uitgegroeid tot een volk van vele honderdduizenden. Zo snel als een telling in onze tijd gaat, toen zeker niet. Het is onmogelijk voor Mozes en Aäron om dit met z’n tweeën te doen. Daarom wijst de HEERE assistentie aan: van elke stam moet er een man bij hen zijn. We zien iets van Gods wijze van werken. Hij is eropuit om Zijn volk zo zorgvuldig mogelijk te leiden op hun tocht door de woestijn.

Orde

Dat de weg naar Kanaän in orde dient plaats te vinden, past helemaal bij de Heilige van Israël. Hij is een God van orde. De begrippen die vanaf Numeri 1 volgen, zoals overzicht, indeling, verdeling, telling, onderstrepen dat. Bij God past geen wanorde en chaos. Paulus beseft dit ook. In de Korinthebrief schrijft hij: ‘God is geen God van wanorde, maar van vrede’ (1 Kor. 14:33). Van orde dus. Hij voegt eraan toe: ‘Laat alle dingen op een gepaste wijze en in goede orde geschieden’ (vers 40). Zoals die orde gold en geldt voor Israël, zo geldt ze dus ook Zijn gemeente. Ook de christelijke gemeente is onderweg. Daar(in) past geen chaos. Toch zien we vandaag de dag om ons heen volop chaos, wanorde. Plunderingen, rellen, opstand, verwarring, enzovoort. Daar zit er ten diepste maar één achter: de duivel! Hij treedt tegenovergesteld aan God op en is er alleen maar op uit om dagelijks (!) wanorde te scheppen.

Misschien maken we dat op dit moment wel van dichtbij mee – en niet alleen om ons heen, maar ook van binnenuit. Zelfs in ons eigen hart en leven kan het een chaos zijn.

Gods huis

In Gods huis staan de dingen op hun plaats. Daar heerst harmonie als teken van rust, vrede en orde. Vanuit de chaos en hectiek van elke week mogen wij met de zondag beginnen, in de orde van Gods huis. Hebben we er weleens bij stilgestaan hoezeer de orde en rust in een kerkdienst een zegen zijn? Daar is God van! Vergeten wij dat niet? Juist daarom kennen wij ook een kerkorde, om de goede orde in de kerk en eredienst te bewaren en te handhaven. Daarom zijn er ook ambten, procedures en kennen wij een vaste orde in elke kerkdienst.