column

Godsbeelden

God wil niet dat we een verkeerd beeld van Hem hebben of maken. Soms ben ik me ervan bewust dat ik invloed heb op het godsbeeld dat mijn kinderen ontwikkelen.

Welk godsbeeld kinderen hebben vinden we vaak lastig te ontdekken, omdat kinderen nog weinig taal hebben. Wij hebben blijkbaar de voorkeur beelden van God om te zetten in taal. We gebruiken beeldrijke taal door het gebruik van metaforen: God als Herder, Vader, Moeder, Schepper, Rechter, Bron.

Ik was erg benieuwd welk beeld van God de kinderen van de kinderbijbelclub hadden (4 en 5 jaar oud). Ik vroeg eens aan hen of ze wilden tekenen waaraan ze dachten als ze aan God denken. De uitkomsten waren verrassend. Hoewel het ene kind er meer moeite mee had dan het andere, raakte elk kind aan het tekenen. Sommige kinderen maakten een tekening van een concreet beeld, zoals Jezus aan het kruis of Jezus Die iemand geneest. Een jongetje tekende God als duizend streepjes en stipjes en zei erbij: ‘de wind en de regen’. Een meisje tekende heel lang niks en toen tekende ze precies midden in haar vel papier heel zorgvuldig een perfecte cirkel. Een jongetje liet het papier wit en zei: ‘Ik ben al klaar, want God is groot en wit, je kunt Hem niet zien.’ Even later tekende hij toch een man met een grote lach en enorm grote armen en handen, wijd uitgestrekt: ‘Hij zegent.’

Vervolgens liet ik platen zien van bijbelse metaforen. Ik vroeg wat ze zagen en wat dit over God zegt. Ik liet ook een plaat zien van een vader die twee kinderen op zijn armen draagt. Een jongetje met een verleden van verwaarlozing en pleegzorg riep bij het zien van dit beeld dwars door de kring: ‘Nee, geen vader!’ Zijn ogen stonden angstig.

Ik werd me weer eens bewust hoeveel tact en wijsheid nodig is bij de opvoeding van kinderen. Ik ontdekte dat niet alle metaforen voor iedereen even helpend zijn. Hij wilde God niet zien als Vader, maar zijn tekening was er een geweest van een tafel vol lekker eten. Als daar geen liefde uit spreekt.

Elsbeth Visser-Vogel