Wat een vreemde titel! Wij zien dat heel anders. In deze wereld regeert de dood. Elke dag een vaste plek in het vele nieuws. Of we stonden bij het graf van onze dierbare. De kist met daarin het gestorven lichaam wordt in het graf neergelaten. Wij stonden erbij en keken ernaar. Vol verdriet. Met de pijn van het gemis die we voor de rest van ons leven meedragen.
Wat wij zien, herinnert ons aan het paradijs. De Schepper gaf ons het leven. Dagelijks gingen Adam en Eva met God om. De Boom des Levens vormde het centrum van ons bestaan. Wat was het goed. Met God. Met elkaar. Met Zijn schepping.
De wereld in
Hoe erg hebben wij het verzondigd. Zoveel goeds verspelen voor zoveel ellende, omdat we zo nodig als God willen zijn. Allemaal door te luisteren naar de slang. De machthebber van de dood (Hebr. 2). God kan dat kwaad niet in Zijn gemeenschap gedogen. Hij stuurde ons weg. Het paradijs uit, de wereld in. Een bestaan dat voortaan getekend wordt door moeite, pijn, verdriet en dood. Een stervend leven. De uitbetaling van de zonde is de dood. Laten we dat niet vergeten.
Een weg terug is er niet. Als de uit het paradijs verdreven mens omkijkt, ziet hij engelen dreigend heen en weer zwaaien met een vurig zwaard om de weg naar de Boom des Levens te bewaken. ‘Je komt er niet meer in’, is de boodschap.
Huiveringwekkend
In de wereld regeert de dood sindsdien. Met in onze tijd aantallen die bijna twee sterfgevallen per seconde aantikken. Huiveringwekkend. Ook met Pasen gaat dat ‘gewoon’ door. Nee, dat mogen wij niet gewoon vinden. De dood is weliswaar niet weg te denken, maar hoort niet bij het leven.
Ook al gaat de dood na de eerste dag door, met Pasen laat de Heere ons wel anders op al deze dingen zien. Ook Mattheüs vertelt ons de blijde Paasboodschap. De bekende geschiedenis over vrouwen die naar het graf gaan voor de laatste verzorging van hun Geliefde. De sabbat is nog maar net voorbij. Het is nog donker, maar het begint al licht te worden. Dat zijn signalen. De sabbat, de rustdag, is voorbij. Het licht van de eerste dag staat op doorbreken. Er trekt een siddering door de aarde, wanneer een engel vol hemelse glans neerdaalt, de steen wegrolt en daarop plaatsneemt.
Zetel
We moeten er eens beter naar kijken. Die engel, zittend op de steen. Wie beter kijkt, ziet iemand zetelen met vorstelijke waardigheid. Maar het is niet alleen zijn hemelse uitstraling die hem deze allure geeft, ook zijn zetel. Zijn troon.
De engel van de Heere zetelt op de deur van de dood. Die staat nu open. En die moet vooral ook openblijven. Nu Jezus is opgestaan, heeft Hij de uitbetaling van de zonde ontvangen. Het loon op de zonde is de dood. Daarom sterven elk moment mensen. De dood lijkt zo oppermachtig en alomtegenwoordig.
Geopende deur
Maar toch zien we anders. Als u tenminste door het evangelie gelovig meekijkt. Dan ziet u dat er sinds Pasen een deur wordt opengehouden. Wie in het geloof sterft, weet: mijn zonde is Jezus betaald gezet. Ik ontvang door Hem de genadegift van het eeuwige leven.
Mijn graf en het graf van onze geliefde doden die in de Heere sterven is geen eindpunt, maar een doorgang. De engel houdt ook voor ons die deur open. Als erewacht, gekleed in Gods glorie, biedt hij u namens de Heere de toegang tot het leven. De hemelse glans valt over de door Christus’ dood heropende ingang naar het leven. Het is de indrukwekkende afstraling van Gods heerlijkheid die we hier te zien krijgen. Waarvoor de dood moet wijken.
Het leven regeert toch. Of beter gezegd: de Levende regeert. Via Jezus’ graf is ons de weg gebaand naar het eeuwige leven. Als Zijn dood uw dood is, dan is Zijn leven uw leven! Hij leeft en u zult leven. Dat is de belofte voor iedereen die gelooft. Door Zijn opstanding wordt u dan wedergeboren tot een levende hoop. Eenmaal zult u opstaan, als Jezus terugkomt. En de dood is verslonden en overwonnen.
Dodenwacht
Die andere wachters ten spijt. Kijk ze toch eens liggen. Nee, ze rennen niet weg zoals sommige kinderbijbels afbeelden. Maar ze liggen bevend van angst als dood op de grond. Neergeveld door Gods indrukwekkende majesteit. Ook dat is veelzeggend.
Wie zijn deze soldaten en waarom zijn ze daar? Ze waren daar uit voorzorg, uit angst van priesters en farizeeën dat Jezus’ woorden waar blijken te zijn: “Heer, wij herinneren ons dat deze verleider gezegd heeft toen Hij nog leefde: Na drie dagen zal Ik opgewekt worden” (Mt. 27:63). Deze wachters doen ons denken aan alle machten die God dood willen verklaren, om maar te voorkomen dat Jezus’ heerschappij voet aan de grond krijgt in deze wereld. Aan krachten die ons angstig in de houdgreep van de dood willen houden. YOLO (je leeft maar één keer). Pluk de dag. Laten we eten, drinken en vrolijk zijn, want morgen sterven we.
Zonder woorden
Tal van invloeden beheersen als dodenwacht de wereld en willen ons alle hoop in het leven ontnemen. De soldaten liggen er niet voor niets. De wachters die moesten waken dat Jezus in de dood bleef opgesloten, liggen zelf als doden angstig op de grond. Pas als de vrouwen te horen hebben gekregen dat ze niet bevreesd hoeven te zijn, mogen zij gaan. Tot die tijd wordt de goede boodschap ook zonder woorden geprojecteerd op de grond.
Kijk zó naar alle tegenstemmen en tegenkrachten in en om je heen. Ze moeten het afleggen tegen de macht van God. De opgestane Christus. Als een verslagen dodenwacht liggen ze op de grond bij de geopende deur van de dood. Aan de voeten van de daar zetelende engel bekleed met hemelse majesteit.
Daarom kan Paulus met profetische woorden jubelen: “Dood, waar is prikkel? Graf, waar is uw overwinning? God zij dank, die ons de overwinning geeft door Christus Jezus onze Heere.” (1 Kor.15:57)
Opgewekt
Voor de vrezende dodenwacht en alles en iedereen die de Levende dood wil houden, heeft de engel geen woord. Voor zoekende zielen des te meer. Hij spreekt met de kracht van God Die hem zond. Jullie moeten niet vrezen. Het is een bevel dat angst en ongeloof het zwijgen oplegt. De dienaar van de Heere gaat teer en liefdevol met de zoekende vrouwen om. “Ik weet dat u zoekt…” Ja, wat zoek je eigenlijk? Laat het Jezus zijn, die gekruisigd was. Voortaan is dat de manier waarop Hij in ons denken en geloven te boek wil staan.
Dat is Zijn staat van verdienste. Die ons zoeken wil stempelen. Zoek Hem daarom wel op de juiste plaats. Hij is niet hier. In het graf. Waar de dood lijkt te regeren. Jezus’ gekruisigd zijn moet met het leven worden verbonden en is het leven. De afrekening van de zonde heeft plaatsgevonden. Het werd Hem zo betaald gezet, dat de dood erop volgde en Hij Zijn sabbatsrust vond in het graf.
Fake news
Het is goed, zeer goed. Daarom maakte de Vader Hem wakker. Achter gesloten deuren. Dat is iets tussen Vader en Zoon. Maar dat het is gebeurd, laat de engel weten. Dit maakt het evangelie. De goede boodschap. Hij is opgewekt. Het leven regeert.
Naar welke stem luistert u? Hoe kijken wij rond in deze wereld? Ja, daar wordt het fake news, de leugen, verspreid. Dik betaald door krachten die Christus uit alle macht dood willen verklaren. In die wereld stuurt Jezus Zijn discipelen. Verkondig het evangelie. Leven wil uitgedeeld worden. Het heeft alles tegen, maar Christus mee. “En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen.”
Geïnteresseerd in meer lezenswaardige artikelen? Neem een jaarabonnement (€ 53). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!