Wat is de plaats van het huidige Joodse volk in het verstaan en prediken van het Oude Testament? Vaak wordt gedacht dat profetieën al tot vervulling zijn gekomen. Of is er nog een ‘tegoed’ voor Israël in de beloften van de profeten, en zo ja, hoe ziet dit er dan uit?
Prof. dr. A.A. van Ruler zei ooit al: ‘Het Oude Testament is de eigenlijke Bijbel, het Nieuwe Testament is niet meer dan een lijstje met vreemde woorden ter nadere verklaring achterin.’ Echter, het woord ‘tegoed’ is van Miskotte. Als hij het heeft over het ‘tegoed’, raakt dat niet direct de beloften voor Israël, maar het concrete aardse leven, zoals: aard van het huwelijk, opkomen voor armen, inrichting van de samenleving en dergelijke.
Vervuld of niet?
Hoe zit het met het tegoed voor Israël? Wordt het Oude Testament in exegese en prediking niet vaak gezien als een verklarend lijstje bij het Nieuwe Testament? Heeft Israël als volk nog betekenis? En de beloften aan hen gedaan, gelden die nog?
Ik denk dat er een nog belangrijker vraag aan voorafgaat: Hoe zien we de God van Israël? Als we zeggen dat Israël er niet meer toe doet, wat zeggen we dan over God? Is God dan onbetrouwbaar (hoor ik Paulus zich afvragen)? ‘Volstrekt niet’, zegt hij. ‘God kan Zijn volk niet verstoten!’ Wat God beloofd heeft (toen Hij Abraham uitkoos), zal Hij doen: een groot volk maken en in u alle geslachten van de aardbodem zegenen (Gen.12). Dit is een machtige belofte. En zo zijn er nog veel meer.
Al die profetieën… Hoe zit het met het vrederijk in Jesaja 11, is dat een allegorie of een aardse gestalte? Hoe zit het met de eschatologische maaltijd in Jesaja 25, de gerijpte wijnen op de berg Sion – is dat beeldtaal voor het nieuwe Jeruzalem of kunnen we ook denken aan een aardse vervulling? Hoe zit het met de belofte dat zwaarden worden omgesmeed tot ploegscharen (Jes.2) en speren tot snoeimessen? Komt er vrede in de toekomst? Ik denk het, want was die vrede er na de terugkeer uit Babel? En hoe moeten we Ezechiël 37 lezen, met dat dal vol dorre doodsbeenderen? Is die tekst met Pinksteren vervuld, leven door de Geest? Maar waarom gaat het in Ezechiël 37 dan over twee houtjes (noordrijk en zuidrijk) die bij elkaar worden gebracht, en om de opwekking van Israël? Waar is het vervuld? Hoe kan het toch dat veelal gedacht is dat die profetieën met de Babylonische ballingschap of kort daarna, of in elk geval met de komst van Christus, tot hun einde zijn gekomen?
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 29 september 2022. Neem een jaarabonnement (€ 49,95). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!