‘Is er voor mij genade?’

Mevrouw Van Groningen (de naam is verzonnen) was 47 jaar, ongetrouwd, woonde samen met haar vader en zorgde na het overlijden van haar moeder voor de huishouding, vertelt ds. J. Noltes.

Toen ik kennis met haar maakte, was ze al geruime tijd ongeneeslijk ziek.

Het was nog in de tijd dat veel dokters er liever wat omheen draaiden dan hun patiënten eerlijk te vertellen hoe ernstig hun toestand was. Ook voor mevrouw Van Groningen was dat verzwegen.

Mijn bezoeken aan haar verliepen moeizaam. Niet omdat ze mijn bezoek niet op prijs stelde; het moeizame zat in het feit dat mevrouw Van Groningen zo’n gesloten karakter had. Het bleef gissen naar wat ze dacht en hoe ze zich voelde. Van toegespitst persoonlijk pastoraat kon het daardoor niet komen. 

Het moeilijk hebben

Op een avond bezocht ik haar weer. Het bezoek verliep ook toen volgens het hiervoor beschreven patroon. Ten minste, tot onder het gebed.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 25 februari 2021.

Bestel een los nummer, maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,- of neem een jaarabonnement op De Waarheidsvriend.