column

Miljonairs

‘We zijn miljonairs,’ zei een vriend van ons toen hij naar de prachtige zonsondergang keek die afgeschilderd stond boven de Mekong rivier.

‘Kijk nou toch wat God ons geeft in goud aan de hemel. En dan te bedenken dat Hij elke dag weer een ander schilderij maakt!’ Mooi vond ik dat… Je de koning te rijk voelen door wat je ziet aan schoonheid. Schoonheid is trouwens niet alleen te zien. Het is ook te voelen, te proeven en te horen. Denk maar aan een zacht babywangetje, warme appeltaart met slagroom en de Messiah van Händel. ‘Proeven en zien dat de Heere goed is,’ noemt de Bijbel dat. De kunst is om het te zien.

Er was eens een wereldberoemde violist die op een avond een concert zou geven in een van de beroemdste concertgebouwen van de wereld. Mensen die naar zijn optreden kwamen luisteren, moesten diep in hun beurs tasten voor een kaartje, maar men had het ervoor over. Zoiets hoor je maar één keer! De middag voor het concert besloot de violist met zijn viool (die overigens miljoenen waard was) enkele stukken te spelen bij het treinstation. Gewoon om te zien of mensen schoonheid zouden herkennen. Daar stond hij als straatmuzikant, en met passie speelde hij enkele muziekstukken die hij die avond in het concertgebouw zou spelen. Mensen haastten zich voorbij, een enkeling bleef even staan of keek om, maar niet lang. Kinderen… die bleven wel staan, tenminste, als ze de kans kregen, want moeder had nog meer te doen. Schoonheid liet zich op een ongewone plaats horen en men herkende het niet. 

Romeinen 1:20 zegt ons dat God dingen van Hem die onzichtbaar zijn, Zijn Goddelijkheid en eeuwige kracht, laat zien uit Zijn werken, zodat wij niet te verontschuldigen zijn. Het zien en opmerken van schoonheid zou ons moeten tekenen, omdat Gods goedheid en genade daar zo door spreken. Bidden om een ‘opmerkzaam hart’ is de sleutel voor het opmerken van schoonheid, want met zo’n opmerkzaam hart kun je schoonheid horen in een muziekstuk dat op een station ten gehore wordt gebracht en kun je je miljonair voelen wanneer je naar de hemel kijkt.

Marieke den Butter