column

Nieuwjaar

Op 28 januari 2017 was het zover: met groot geraas werd op vele plaatsen in Zuidoost-Azië nieuwjaar gevierd en ging het jaar van de haan in.

Astrologie is een belangrijk onderdeel in deze jaartelling en elk jaar is genoemd naar een van de twaalf dieren in de dierenriem. Mensen hier hechten veel waarde aan de kalender. In het jaar van de draak bijvoorbeeld worden veel kinderen geboren, terwijl er veel minder kinderen worden geboren in het jaar van de geit. Je wilt dat het geluk je kinderen vanaf het begin toelacht, dus probeer je te voorkomen dat een kind geboren wordt in een minder gunstig jaar. De keus om wel of geen kinderen te krijgen in een bepaald jaar geeft een lang rimpeleffect.

Zo is de kans dat je naar een goede universiteit kunt minder groot als je onder het teken van de draak geboren bent. Want iedereen uit dat jaar gaat rond dezelfde tijd studeren en de universiteiten kunnen de toestroom van al die studenten niet aan.  

Met allerlei ingewikkelde berekeningen wordt ook bepaald met wie je beter wel of niet kunt trouwen. Iemand die in het jaar van het paard geboren is, kan beter maar niet trouwen met iemand uit het jaar van de rat. Zo’n huwelijk is gedoemd tot mislukken.

Iedereen weet ook onder welk dierenteken hij of zij geboren is. En hoewel het lijkt of mensen zich niet zoveel aantrekken van bijgeloof en tradities, merk je dat beide in veel gevallen diep geworteld zitten. Wat leven we toch in een geweldige vrijheid als we niet bang hoeven zijn voor het lot. Als we kunnen zeggen: ‘Ik ben geboren omdat God mij wilde in deze tijd.’ Mijn jaar? Het jaar onzes Heeren 1974. 

Voor onze kinderen is de dierenriem in zoverre belangrijk, dat er sprake is van coole dieren en minder coole dieren. Ik bedoel, het is toch wel heel leuk als je als meisje van zes kan zeggen dat je in het jaar van de tijger geboren bent en je grote broer van zeventien kleintjes moet toegeven dat zijn geboortejaar het jaar van het konijn is.

Marieke den Butter