
Het grote probleem van de smartphone in de kerk, is dat je verleidingen de kerk binnenbrengt die er eerst niet waren. Ik denk dat het hoog tijd is om even stil te staan en ons te bezinnen op de vraag hoe we deze ontwikkeling moeten waarderen. Is de komst van de smartphone in de kerk een zegen of een vloek?
Als iemand vraagt wat het belangrijkste apparaat in ons leven is, gaan onze gedachten waarschijnlijk direct uit naar onze smartphone. Voor de meesten van ons is hij een onmisbare persoonlijke assistent geworden. De tijd dat je een telefoon had om te bellen is allang voorbij; met de smartphone beheren we onze agenda, bewaren we onze correspondentie, raadplegen we onze lectuur, onze media en navigeren we over de wegen. Zelfs op onze basisscholen zie je er kinderen mee lopen – al is daar onlangs al het nodige om te doen geweest.
Incident
Het kon niet lang uitblijven, of de smartphone zou ook op zondag zijn intrede doen. Het is in sommige gemeenten niet heel uitzonderlijk meer dat de dienstdoende ouderling zijn afkondigingen van zijn telefoon afleest; en ook niet dat er ergens in de kerk per ongeluk een telefoon afgaat, of dat er – bijvoorbeeld bij doopdiensten of trouwdiensten – vanaf de galerij foto’s gemaakt worden, met of zonder instemming van de kerkenraad.
Net als alle veranderingen in de kerk gaat ook deze verandering langzaam. Je staat er niet bij stil dat het gebeurt, maar het gebeurt wel! In de hoop dat kerkenraden er hun voordeel mee kunnen doen, wil ik in deze bijdrage een paar voor- en nadelen op een rijtje te zetten. Maar ik begin met een incident dat de aanleiding vormt tot het schrijven van deze bijdrage.
"*" geeft vereiste velden aan