Toont God Zijn toorn in de coronacrisis?

Sinds de eerste vaccinaties zijn gezet, gloort er licht aan het einde van de tunnel. Nog even volhouden en we kunnen het normale leven weer oppakken, luidt de boodschap. Dr. M. Verduin denkt daar heel anders over.

Als we zo denken, vergeten we dat de coronacrisis symptoom is van een veel diepere crisis. 

In een preek over Psalm 6 sprak dr. H. de Jong, emeritus predikant van de Nederlands Gereformeerde Kerken, onlangs van ‘Gods toorn in de coronacrisis’. Hij begint zijn preek, die te lezen was in het Nederlands Dagblad, als volgt: ‘Weet u dat ik deze psalmtoon mis in het hele gesprek over de coronacrisis? De gedachte dat God boos is (…), kom je bijna nergens meer tegen.’

Hoe zou dat komen? De een zegt: Het middeleeuwse denken ligt (gelukkig) ver achter ons. Een ander: God is liefde. Hij houdt van ons. Denk alsjeblieft niet dat Hij je straft. Ds. De Jong signaleert dat ‘in de kerken van vandaag zo oorverdovend gezwegen wordt’ over de toorn van God. Dat de huidige pandemie daarmee iets van doen heeft, wie durft dat te zeggen? Wanneer ons iets uit de hand loopt, slaan wij de handen ineen. De eerste coronagolf zouden we wel te boven komen. Als we maar samen ons best doen. En de tweede golf? Er is een vaccin ontwikkeld. Hoe bemoedigend. Alleen: de virusvarianten en de angst voor bijwerkingen van het vaccin maken het mensdom nerveus en onzeker.

Diepere crisis

Hoe dan ook, begin januari meldde De Telegraaf dat ‘de eerste stappen zijn gezet op de weg naar het einde (!) van de pandemie’. De eerste stappen, dat zijn: de eerste injecties. Er gloort licht aan het einde van de tunnel. Intussen is de coronacrisis echter symptoom van een veel diepere crisis.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 25 maart 2021.

Bestel een los nummer, maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,- of neem een jaarabonnement op De Waarheidsvriend.