Verschrompeld kerkbesef

We verlangen ernaar om met de gemeente weer samen te komen in Gods huis. Dat is begrijpelijk. Intussen lijken we één ding te vergeten: dat we ondanks de scheiding in ruimte tóch kerk zijn, stelt Arthur Alderliesten.

De coronamaatregelen leggen een verschrompeld kerkbesef bloot.

We willen elkaar weer graag in de kerk zien om als Gods gemeente de Schriften te lezen en schouder aan schouder God de lof te zingen met de Psalmen en liederen die ons zo lief zijn. We verlangen naar de offline kerkdiensten. In het vele wat hierover gezegd en gesproken wordt, mis ik echter de notie dat we zonder dat tóch kerk zijn. 

Kijkers

Dat de coronamaatregelen een verschrompeld kerkbesef blootleggen blijkt voor mij uit de terminologie die wordt gebruikt rond kerkdiensten en het aanspreken van de gemeente. Ik beperk met tot een rondje langs wat willekeurige hervormd-gereformeerde gemeenten op kerktijden.nl.

Kerkdiensten worden aangekondigd als internetuitzending of, nog vaker, als video-uitzending. Predikanten danken ervoor dat de luisteraars bijeen zijn gekomen rond de laptop. Wanneer we dat vergelijken met het prachtige zeventiende-eeuwse kerklied ‘Here Jezus, om Uw Woord, zijn wij hier bijeengekomen’, lijkt de verwondering voor de techniek de plaats van Christus welhaast te hebben ingenomen.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 25 juni 2020, of download de gratis pdf.

Klik hier om een los nummer te bestellen, en hier om een abonnement op De Waarheidsvriend te nemen.