Woorden

Lukt het ons om beleefd en respectvol te blijven naar mensen die andere keuzen maken?

Een recente uitwisseling op Twitter ging over geweld tegen homoseksuelen. De gemeente Amsterdam wil in gesprek gaan met het Theater Amsterdam, omdat deze een ruimte aan de Hillsongkerk verhuurt. Burgemeester Halsema vindt dat problematisch, omdat Hillsong kritisch is over homoseksualiteit.

Een twitterende theoloog nam het op voor Hillsong: het kerkgenootschap mag dan met ‘mispercepties en stereotypen’ over homo’s behept zijn, maar geweld tegen deze groep zul je er niet tegenkomen. Een andere theoloog kwam juist de gemeente Amsterdam te hulp: ‘Ook zonder geweld is deze reli-opvatting niet te accepteren.’

Het is een gedachtegang die we tegenwoordig wel vaker tegenkomen, bijvoorbeeld in de context van demonstraties bij abortusklinieken: wie geen geweld gebruiken, zijn vanwege hun afwijzende houding evenzeer schuldig. Misschien zelfs erger schuldig, omdat zij als volgelingen van een liefdevolle God beter zouden moeten weten en toleranter moesten zijn. Kritische kanttekeningen bij de homoseksuele praxis moeten met wortel en tak worden uitgeroeid, tegenstanders van abortus verdienen een straatverbod bij abortusklinieken. Het liefst zouden dit soort mensen hun subsidies en hun ANBI-status moeten verliezen. Ik heb het theologen horen betogen.

Ik beschouw mezelf als pro-life en blijf me uitspreken vóór het traditionele huwelijk tussen één man en één vrouw. Dat gezegd hebbende denk ik dat orthodoxe christenen goed moeten nadenken over hoe zij zich uiten. Angela Merkel zei het laatst nog in een veelbekeken optreden: in een democratie moet je voorzichtig zijn met je woorden.

Inderdaad: woorden kunnen ook grote schade aanrichten, zeker als die feitelijk een afwijzing van de persoon impliceren.

Recente discussies over ethiek rond seksualiteit en voortplanting zijn een lakmoesproef voor christenen: lukt het ons in een tijd waarin wij toenemend in de minderheid zijn, trouw te blijven aan onze diepste morele overtuigingen (doen!), daar ook woorden aan te geven (doen!) én lukt het ons daarbij tegelijkertijd om beleefd en respectvol te blijven naar mensen die andere keuzen maken?

‘Tegen zodanige mensen is de wet niet’, zo zou ik Paulus willen citeren (Gal.5:23). De bijbelse wet niet en zolang we in een democratie leven ook de Nederlandse wet niet.