Elke dag als je het nieuws overdenkt, kun je een moment stil in je stoel blijven zitten. Vluchtelingen en oorlog, klimaatverandering én toenemende weerstand tegen een leven met Christus tonen ons onvermogen om met elkaar te werken aan een betere wereld. Mij troostte dit citaat dat ik zomaar tegenkwam: ‘Zonder de Heilige Schrift blijft de wereldgeschiedenis een raadsel.’
Het duurt al meer dan honderd dagen dat politici over de vorming van een nieuw kabinet spreken. Voortzetting van de huidige coalitie zit onder meer vast op de weerstand bij D66 tegen de medisch-ethische opvattingen van de ChristenUnie, onder meer ten aanzien van ‘voltooid leven’. De leider van de Democraten, Sigrid Kaag, vergeleek in de laatste week van juni de CU met een ‘roestig geparkeerde auto’. Wat doe je met zo’n auto? Die breng je naar de schroot, omdat zo’n voertuig niet helpt om op de progressieve snelweg meters te maken.
Het goede leven
Tegenstellingen lijken vandaag minder te lopen langs lijnen van socialist of liberaal, maar zich toe te spitsen op het terrein van de ethiek, te gaan over wat het goede leven is. Het recht om te sterven, het mensenrecht om het ongeboren leven in de moederschoot te doden, het recht om uitdrukking te geven aan je eigen gender dat vandaag niet bij de geboorte vastgesteld wordt – er gaat geen dag voorbij of er lijkt een nieuwe overwinning behaald op wat christelijk-conservatief denken genoemd wordt.
Zo was er eind juni in het Europees Parlement een heftig debat over abortus. (Bidden we als christelijke gemeente voor Gert-Jan Segers, voor Bert-Jan Ruissen en al hun collega-politici die bij een open Bijbel het goede voor de samenleving zoeken?) Pedrag Matic zette in Brussel de toon in een discussie over de seksuele rechten van vrouwen, waarbij hij ervoor pleitte om in elk van de 27 EU-landen abortus uit te breiden of te legaliseren. Deze Kroaat is opsteller van een rapport over dit thema en kritiseert lidstaten die artsen ‘op grond van godsdienst en geweten’ toestaan geen abortussen uit te voeren. Een beroep doen op je geweten… dat kan strijden met de huidige Europese waarden en normen.
Hongarije
Over die waarden van de Europese Unie horen we premier Mark Rutte gedurig. Hoog gingen in veel Europese landen de emoties na de aanvaarding van een zogenoemde lhbti-wet in het Hongarije van premier Orbán. Die wet bepaalt dat er in het bijzijn van kinderen jonger dan achttien jaar niet mag worden verwezen naar of ‘promotie’ gemaakt worden voor geslachtsverandering of homoseksualiteit.
Staatssecretaris voor internationale communicatie Zoltán Kovács wees er vervolgens op dat de wet volwassenen geen strobreed in de weg legt om in een homoseksuele relatie te leven of een geslachtsverandering te ondergaan. De ambassadeur van Hongarije in ons land verwoordde wel dat het huwelijk tussen een man en een vrouw, een heilige instelling, in lijn is met christelijke waarden en normen.
Ik ga hier voorbij aan de politiek van premier Orbán, maar constateer dat het willen vasthouden aan het huwelijk van man en vrouw in Europese ogen discriminatie betekent. Je wordt dan uitgenodigd om de Unie te verlaten. Vorige maand was het twintig jaar geleden dat CDA-senator Yvonne Timmerman, lange tijd vice-voorzitter van de Commissie Gelijke Behandeling, met een beroep op de Algemene Wet Gelijke Behandeling (!) ruimte zag voor gewetensbezwaarde ambtenaren die geen homohuwelijk wilden sluiten, een wet die het verbiedt om onderscheid te maken op grond van godsdienstige overtuiging.
Twintig jaar verder gaat het niet meer om een bezwaarde ambtenaar, maar om een bezwaard land, Hongarije, een land dat in het oog van D66-leider Kaag een land vol roestig geparkeerde auto’s zal zijn.
Klimaatverandering
Van een heel andere orde is onze verantwoordelijkheid voor Gods schepping, de verandering van het klimaat. Een niet zo oud rapport van de Wereld Meteorologische Organisatie leert me dat de klimaatverandering in Afrika desastreuse vormen aanneemt: het wordt warmer, de zeespiegel stijgt, neerslagpatronen veranderen en extreme weersomstandigheden nemen toe. Wie treft dit? De meest kwetsbaren, voor wie de voedselonzekerheid toeneemt, waardoor bevolkingsgroepen zich verplaatsen en de watervoorraad in gevaar komt. Woestijnsprinkhanen, overstromingen en aardverschuivingen door zware regenval doen de wereldwijde kerk met Romeinen 8 roepen tot God over het zuchten van Zijn schepping.
Wat doet dit alles met mij, als ik het nieuws tot me neem? Behalve tot gebed zijn we immers geroepen tot inzet voor de naaste, voor de schepping.
Christenvervolging
Een derde thema is de christenvervolging in Iran, die intensiveert. Het land krijgt na frauduleuze verkiezingen in de aartsconservatieve opperrechter Ebrahim Raisi een nieuwe president. Voor christenen betekent zijn komst weinig goeds. Nog meer lijden staat hun te wachten, terwijl christelijke leiders gedwongen worden het land te verlaten.
***
Te midden van de diepe nood in onze wereld – nood omdat de wereld het individu en zijn beleving of een godloze macht op de troon van God plaatst – vind ik een woord van Groen van Prinsterer. In een revolutionaire tijd beleed hij het Evangelie: ‘Zonder de Heilige Schrift blijft de wereldgeschiedenis een raadsel; daarentegen, door het geloof weten wij haar inhoud en doel: de vervulling van de paradijsbelofte.’ Groen verwijst naar Gods genadige reactie op onze zondeval, toen de Heere beloofde: ‘Ik zal vijandschap teweegbrengen tussen u en de vrouw, en tussen uw nageslacht en haar Nageslacht.’ Deze moederbelofte is wel de moeder van alle beloften genoemd.
De strijd voorzegd, de Verlosser beloofd
In Genesis 3 wordt strijd voorzegd tussen de slang en de vrouw, vijandschap. In Genesis wordt ook beloofd dat er iemand komt (Iemand) die de satan verslaan zal, die de geestelijke strijd op aarde beslechten zal. In dat spanningsveld tussen wat we zien (wat we aan nieuws tot ons nemen) én wat we geloven staat de kerk. En daarom komen we elke zondag samen om het met Psalm 2 zingend te laten verinnerlijken:
Wat drift beheerst het woedend heidendom,
en heeft het hart der volken ingenomen?
De koningen verheffen zich alom,
de vorsten zijn vermetel (brutaal) saamgekomen,
om God, de Heer, zelfs naar de kroon te steken,
en tegen Zijn Gezalfde op te staan.
Om die reden leeft de kerk bij de heilsfeiten, bij wat God in deze wereld deed. Zodat we op Hemelvaartsdag een oud lied van Da Costa op de lippen nemen, ‘De kroningsdag is aangebroken’.
De glorie straalt uit die Behouder,
die ’t bloedig zweet werd uitgedrukt.
De Heerschappij rust op die schouder,
die onder ’t kruishout ging gebukt!
Die de heid’nen hoonden, en met doornen kroonden,
heerst als aller Heer.
Die de wereld smaadde, die de vloek belaadde,
leeft, gekroond met eer.
Het betekent dat de kerk vandaag het koningschap van Christus belijdt, van Hem Die op een verborgen wijze de wereld regeert. Onderwijs vraagt dat in de prediking, in de catechese. Elders stelde Groen van Prinsterer deze vraag: ‘Hoe is het mogelijk in een land als ons land, kinderen te onderrichten zonder God in de geschiedenis? Wat was ons land, had Hij het niet aangezien en gezegend?’ Die ervaren zegen – onder meer in de doorwerking van de Reformatie – deelt Nederland met Hongarije, wat maakt dat de scherpe opstelling en harde woorden van premier Rutte aan het Hongaarse adres pijnlijk zijn.
Van generatie op generatie
God laat Zijn schepping niet los, God is de God van de geschiedenis. Lees het Oude Testament, dat doorlopende getuigenis van de voortgang van Gods heil. Psalm 33 is een ontroerend voorbeeld van Zijn betrokkenheid: ‘De HEERE vernietigt de raad van de heidenvolken, Hij verbreekt de gedachten van de volken. Maar de raad van de HEERE bestaat voor eeuwig, de gedachten van Zijn hart bestaan van generatie op generatie.’ Beloftevol zijn de laatste woordjes zeker, ook wie nadenkt over de wereld waarin onze kinderen opgroeien.
In zijn boekje Traag tot toorn noemt de Apeldoornse hoogleraar Eric Peels het kenmerkend voor Gods lankmoedigheid dat Hij het gericht uitstelt. Dát maakt dat er leven voor het volk van God blijft. De lankmoedigheid, het geduld van God is wel de drijvende kracht achter de geschiedenis genoemd, een diepe gedachte om te overwegen als het journaal voorbij is, als de krant weer in de papierbak ligt.
Profeet, Priester, Koning
Koningen van de aarde gebruikt God (Jes.45) om duidelijk te maken dat Hij de God van Israël is. Buiten Hem is er niets, Hij schept vrede en maakt onheil. Daaraan denk ik als de weerstand tegen de Gezalfde tastbaar is, als de vijandschap tegen Israël voelbaar is, als de irritatie tegen Gods geboden merkbaar is. Als Profeet sprak Christus de woorden van God. Als Priester is Hij, ‘nadat Hij één slachtoffer voor de zonden geofferd had, tot in eeuwigheid gezeten aan de rechterhand van God’. (Hebr.10) Als Koning wacht Hij op het tijdstip dat Zijn vijanden tot een voetbank voor Zijn voeten gemaakt worden.
Dat wachten is geduld, is heden der genade.
Neem een jaarabonnement (€ 49,00). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!