Het is de eerste maand van het jaar, de maand Nisan. De Joden maken zich klaar om hun bevrijding uit Egypte te vieren. Op die dag zegt Haman (Esther 3:8,9) tegen koning Ahasveros: ‘Eén volk is er dat verstrooid en verspreid is onder de volken in alle gewesten van uw koninkrijk. Hun wetten zijn anders dan die van alle volken en er is niemand die de wetten van de koning uitvoert. Het past de koning niet hen met rust te laten. Als het de koning goeddunkt, laat er dan geschreven worden dat men hen ombrengt.’
Wij kennen de afloop, weten dat de God van Israël Esther gebruikte om het boze plan van Haman op zijn eigen hoofd te laten neerkomen. Het lot (pur) keert zich tegen de tegenstander van de Joden. ‘Daarom noemt men die dagen Purim.’ (Esther 9:26) Aan het herdenken van deze dagen mag in elk gezin en in elke stad geen einde komen, zegt de HEERE. Op 23 en 24 maart 2024 wordt het purimfeest opnieuw gevierd, vier weken voor Pesach.
Het is de eerste zaterdag in oktober, het jaar 2023, tevens de laatste dag van het Loofhuttenfeest, waarop de Joden denken aan de veertig jaar in de woestijn. Morgen is het ‘de vreugde van de wet’, waarop gedankt wordt voor de Thora. Op deze vreugdevolle dag – niet anders dan in 1973 tijdens de Grote Verzoendag – valt de tegenstander van de Joden het volk aan. De militante Palestijnse beweging Hamas valt Israël verraderlijk binnen, waarbij meer dan 200 Israëlische burgers gegijzeld worden. De natie is tot vandaag toe in rouw, getraumatiseerd. Een aangrijpende strijd in Gaza volgt, waarbij duizenden mensen de dood vinden. Opvallend is dat de enorme toename van antisemitische incidenten direct na het bloedbad van 7 oktober begint, niet pas na de reactie van Israël. Jodenhaat trekt zich niets aan van het nie wiedervan het jaar 1945.
Zondag 10 maart, in Amsterdam (de stad waar in 1940 80.000 Joden woonden) wordt het Nationaal Holocaustmuseum geopend. Koning Willem-Alexander en president Isaac Herzog van Israël worden uitgejouwd als ze het museum binnengaan, een museum dat herinnert aan de systematische vervolging en vernietiging van het Joodse volk. Respectloos. Buiten klinkt From the river to the sea, de oproep tot vernietiging van Israël. ‘Niets is verachtelijker dan een anti-Israëldemonstratie houden bij een Holocaustmuseum,’ zegt Dani Dayan, de voorzitter van Yad Vashem, de staatsinstelling in Jeruzalem die de Holocaust herdenkt.
Zondag 24 maart, over een enkele dag. Het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond roept de kerkenraden op juist deze zondag in de voorbede aan het Joodse volk te denken. Op het purimfeest voor de Joden denken wij aan Israël als de lijdende knecht (dienaar) des Heeren (Jes.41:8). We doen een beroep op Gods belofte, gesproken tot Zijn dienaar: ‘Ik heb u verkozen, Ik heb u niet verworpen. Wees niet bevreesd, want Ik ben met u.’ (Jes.41:9b-10a) In gerechtigheid heeft de HEERE geroepen, en daarom bidden we of Hij Israël blijft beschermen, zal stellen tot een verbond voor het volk, tot een licht voor de heidenvolken (Jes.42:6).
Namens het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond.